Componisten

uit 1949

 

Shlomo Gronich (*Hadera, Israël, 20 januari 1949‎) groeide op in een muzikale familie. Hij kreeg zijn opleiding aan de Tel Aviv Educational Academy, en studeerde daarna compositie aan de Mannes School of Music, New York. Hij is getrouwd met Michal Adler, een harmonicaspeelster. Shlomo Gronich is naast dirigent, componist, zanger en bespeler van meerdere instrumenten een virtuoos sjofarbespeler (Bijbelse ramshoorn)

Shlomo Gronich componeerde

     Israelische  pop, folk and rock songs.

     15 fimscores

     2 balletten

     100 klassieke orkest- en kamermuziekwerken

 

Jorge Cardoso (Posadas, Argentinië, 26 januari 1949) rondde zijn muzikale studies af aan het Real Conservatorio Superior de Música de Madrid en in 1973 zijn studie medicijnen (doctorstitel) aan de Universidad Nacional de Córdoba.

Naast zijn werkzaamheden als concertgitarist, componist en musicoloog, werkte Jorge Caroso ook als arts.

Jorge Cardoso componeerde:

     55 (series) werken voor gitaar solo

     13 duetten voor twee gitaren

- Milonga, zijn bekendste werk

     18 duetten voor gitaar en ander instrumenten

     11 trio’s voor drie gitaren

     2 kwartetten

     3 kwintetten (gitaar en andere instrumenten)

     12 concerten voor 1 of meer gitaren en orkst

     12 orkestwerken

     57 liederen voor zangstem en gitaar

     5 koorwerken

www.jorgecardoso.net

 

Geoffrey Richard Poole (Ipswich, Suffolk, Groot Brittannië, 9 februari 1949) speelde als kind al vroeg piano en componeerde daar ook maar meteen bij. Hij studeerde aan de Universiteit van East Anglia in Norwich Middeleeuwse muziek en de muzieksfeer van Benjamin Britten bij Philip Ledger. Daarna studeerde hij in Southampton en de Universiteit van Leeds moderne muziek bij Alexander Goehr, Jonathan Harvey en Ric Graebner. Van 1971 tot 1973 werkte hij als computerprogrammeur in Oxford. Dat leidde er toe dat hij altijd goed met muziek en computers overweg kon.

In 1976 kreeg een baan als docent aan de Muziekfaculteit van de  Universiteit van Manchester. In 2001 verruilde hij die voor een baan aan de Bristol Universiteit, waar hij in 2009 met pensioen ging. Ondertussen bracht hij de tijd van 1985 tot 1987 door in Oost-Afrika en van 1997 tot 1998 in Proncetown in de Verenigde Staten. Geoffrey Poole was dertig jaar getrouwd met componiste Beth Wiseman. Ze overleed in  2007 aan borstkanker. In 2008 studeerde Geoffrey Poole traditionele uitvoeringspraktijken in Korea en im 2009 in Gambia.

Geoffrey Poole componeerde

     15 orkestwerken

     3 werken voor harmonieorkest en fanfare

     15 koorwerken

     15 werken voor zangstem(men) en instrument(en)

     22 kamermuziekwerken

- City Square  voor blokfluit en strijkkwartet, 2013, humor

     3 pianowerken

     3 werken voor een ander solo- instrument

     3 niet Europese werken

     3 (series) muziekpedagogische werken

 

Christopher (Chapman) Rouse (*Baltimore, Maryland, Verenigde Staten, 15 februari 1949) begon al te componeren toen hij 7 jaar oud was. Hij studeerde van 1967 tot 1971 bij Richard Hoffmann aan het Oberlin Conservatorium in Oberlin (Ohio) en en van 1973 tot 1977 bij Karel Husa aan de Cornell Universiteit. Christopher Rouse kreeg ook nog vanaf 1971 privélessen van George Crumb. Van 1978 tot 1981 doceerde Christopher Rouse aan de Universiteit van Michigan en van 1981 tot 2002 aan de Eastman School of Music. Vanaf 1997 tot op heden (2016) geeft hij les aan de Juilliard School. Christopher Rouse woont in Baltimore.

Christopher Rouse componeerde

     1 ballet

     4 symfonieën

     11 concerten

- Concert voor trombone en orkest, 1991 - bekroond met de Pulitzerprijs voor Muziek in 1993.

     10 andere (series) werken voor orkest

- Supplica, 2013

     3 werken voor harmonieorkest

     1 requiem

     2 koorwerken

     2 werken voor zangstem en orkest of ensemble

     8 kamermuziekwerken

     1 pianowerk

     3 werken voor slagwerk

     3 werken voor een ander instrument solo

www.christopherrouse.com

 

Kalevi Aho (*Forssa, Finland, 9 maart 1949) begon met mandoline spelen in een mandolineorkest, maar al gauw werd zijn muzikale interesse breder. Hij studeerde compositie aan de Sibeliusacademie bij Einojuhani Rautavaara, en daarna nog 1 jaar in Berlijn bij Boris Blacher.

Van 1974 tot 1988 doceerde hij muziektheorie aan de Universiteit van Helsinki en van 1988 tot 1993 was hij professor aan de Sibeliusacademie. Vanaf 1993 werkt Aho als freelance-componist voor allerlei orkesten, als publicist en als organisator en manager in het Finse muziekleven.

Kalevi Aho woont in Helsinki.

Kalevi Aho componeerde

     5 opera’s

     20 symfonieën

- Symfonie nr. 5, 1976, verpletterend en raadselachtig

     40 concerten

- Pianoconcert nr. 1, 1989, prachtig manisch

- Fagot Concerto, 2004

- Hoorn Concerto, voor afwijkend geïntoneerde hoorn en kamerorkest, 2011; grillige, vaak dromerige muziek

- Eight Seasons. Concerto voor Theremin en kamerorkest, 2011. Het elektronische instrument werd in 1919 uitgevonden door Léon Theremin. Poëtische pastorale muziek.

- Trombone Concerto, 2010, spectaculair vierde deel Vivace-Tranquillo

- Sieidi, concert voor slagwerk en orkest, 2010, feest van klank en kleur

- trompetconcerto,  2012

- Dubbelconcert voor Engelse hoorn, harp en orkest, 2014. Wonderlijk

- Concert voor pauken en orkest, 2015, met een heckelfoon en een contrabasklarinet in het grote orkest. Immense explosies, ijzig verstilde passages en een doorlopend verbluffende paukenpartij. Vijfdelig werk zonder pauzes in  de overgangen. Betoverend vierde deel: Mesto  

- Mearra,  kamerconcert voor harp en 13 strijkers, 2016, geschreven voor Anneleen Lenaerts

- Dubbelconcert voor twee fagotten en orkest, 2016, geschreven voor Bram van Sambeek

- Tripleconcerto voor viool, cello, piano en kamerorkest, 2018

     13 andere orkestwerken

     36 kamermuziekwerken

- Sonate voor viool,  1973

- Prelude, Toccata en Postlude voor cello en piano, 1992

- Lamento voor twee violen, 2004, prachtig

- Solo X voor Franse hoorn, 2010

     2 (series) werken voor piano

- pianosonate nr. 2, Hommage aan Beethoven, 2016

     3 werken voor accordeon

     5 (series) orgelwerken

     10 werken voor een ander instrument solo

- In memoriam Pehr Hendrik Nordgren, voor viool solo, 2009

     10 vocale werken

     10 (series) arrangementen

 

Carl Rütti (*Fribourg, Zwitserland, 24 maart 1949) groeide op in Zug en kreeg daar pianolessen bij Cécile Hux. Nadat Carl Rütti de "Stiftsschule Engelberg" doorlopen had, studeerde hij tot 1975 aan de Hochschule für Musik und Theater in piano bij Sava Savoff, orgel bij Erich Vollenwyder en daarnaast nog muziektheorie en contrapunt

In 1976 studeerde hij in Londen aan het Royal College of Music piano bij Kendall Taylor en orgel bij Richard Latham.

In 1977 werd Carl Rütti docent piano aan de Hochschule für Musik und Theater in Zürich en organist in het plaatsje Oberägeri.

Carl Rütti componeerde

     1 toneelmuziekwerk

     1 musical

     30 (series)  orkestwerken

     15 (series) koorwerken a met orkest

     39 koorwerken met begeleiding van instrument(en)

- Three Carols, 1996, voor gemengd koor en koperkwintet

Nr. 1 “I wonder as I wander’ wordt de laatste jaren vaak gezongen als onderdeel van King’s College Cambridge’s Festival of Nine Lessons and Carols op Kerstavond

     27 (series) koorwerken a cappella (met solisten)

     5 (series) werken voor zangstem en intrument(en) of orkest

     15 (series) kamermuziekwerken

- Dowland-Suite, 2012, voor Blokfluitkwintet, intelligent werk, geschreven voor ensemble B-Five

     7 (series) orgelwerken

     6 pianowerken

     1 werk voor klavecimbel

     1 werk voor harp

www.ruettimusic.ch

 

Poul Ruders (*Ringsted, Denemarken, 27 maart 1949) studeerde orgel en orkestratie bij Karl Aage Rasmussen. Als componist is hij autodidact, maar dat hoeft niet zoveel uit te maken. Hij leidt een spartaans leven, zodat hij veel kan componeren. De kleine planeet 5888 Ruders is naar hem genoemd.

Poul Ruders componeerde

     5 opera’s

     1 muziektheaterwerk

     5 symfonieën

     20 concerten

     20 andere orkestwerken

     19 werken voor groot ensemble

     4 werken voor koor en orkest of ensemble

     6 werken voor koor a capella

     4 strijkkwartetten

     26 andere kamermuziekwerken

     6 werken voor zangstem en orkest of instrument(en)

     15 pianowerken

     22 werken voor een ander instrument solo

- Bravour Studies, 1976, voor cello solo

http://poulruders.net

 

Alexander (Xander) J.M. Hunfeld (*Velsen, 6 april 1949) zong op de langere school in het jongenskoor onder leiding van Kees Bornewasser. Op het gymnasium volgde hij pianolessen en solfège aan het Dominicus College in Nijmegen. Hij studeerde aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam compositie, orkestratie en piano bij Robert Heppener, Geert van Keulen en Boukje Land. Daarbij studeerde hij filosofie bij Willem R. de Jong aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. In 1999 is hij ook afgestudeerd in de wijsbegeerte aan de Vrije Universiteit. Violiste Sanne Hunfeld is zijn nicht.

Xander Hunfeld componeerde

     1 theatermuziekwerk

     4 orkestwerken

     12 (series) kamermuziekwerken

     3 (series)  werken voor koor a capella

     1 werk voor koor en orkes/

     10 (series) werken voor (zang)stem en piano of andere instrumenten

     5 (series) pianowerken

     9 series) werken voor een ander instrument solo 

www.xanderhunfeld.nl

 

John Miles (*Jarrow, Engeland, 23 april 1949) leerde al jong piano en gitaar spelen. Op zijn achttiende speelde hij bij de semi-professionele band The Influence, met gitarist Vic Malcolm en drummer Paul Thompson. Na het uiteenvallen van deze band vormde John onder zijn eigen naam een band die voornamelijk soulcovers bracht. Ook dit bleek geen succes en John begon met componeren.

In 1976 produceerde Alan Parsons de eerste elpee van John Miles: Rebel. De rockballade Music (was my first love) werd een wereldhit en leidde tot een Amerikaanse tournee met Elton John.

John Miles werkte voornamelijk als studiomuzikant voor andere artiesten.

In 1985 was John Miles bij de eerste editie van Night of the Proms in Antwerpen. Sindsdien is hij als zanger en als leider van de Electric Band een vast onderdeel bij de Night of the Proms.

John Miles componeerde

     popsongs

- Music (was my first love and it will be my last), 1976, een wereldhit.

- "Now that the magic has gone".

 

William Martin "Billy" Joel (*The Bronx (New York), 9 mei 1949) had al jong een grote interesse in klassieke muziek. Op zijn veertiende jaar werd hij lid van een band. In de jaren zestig maakte hij deel uit van de bands Attila en The Hassles. Ook speelde hij in pianobars onder de naam "Bill Martin". Zijn eerste soloalbum, "Cold Spring Harbor" kwam in 1971 uit.

Joel trouwde zijn zakelijke manager Elizabeth Weber in mei 1971. Het huwelijk eindigde in een echtscheiding in juli 1982. Joel trouwde daarna in maart 1985 met supermodel Christie Brinkley. Ze kregen één kind: Alexa Ray Joel op 29 december 1985. Het huwelijk eindigde ook in een scheiding in augustus 1994.

Billy Joel werd in 1999 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame.

Op 3 oktober 2004 trouwde Joel met de 23-jarige Katie Lee. Katie Lee studeerde af aan de Miami University in Oxford (Ohio). Op hun trouwdag was Joel 55 jaar. Joels dochter van 18 jaar, Alexa, was bruidsmeisje. De ex-vrouw van Joel, Christie Brinkley, begeleidde de ceremonie en gaf het koppel haar zegen. Op 17 juni 2009 werd bekendgemaakt dat dit huwelijk (na diepgaande overwegingen) na vijf jaar is ontbonden.

Billy Joel heeft zijn hele leven nogal wat problemen met drankmisbruik en bijbehorende auto-ongelukken gehad.

Billy Joel componeerde

     120 songs:

- Album: Piano man, 9 november 1973

- 2. "Piano Man"

- Album: The nylon Curtain, 23 september 1982

- 1. "Allentown"

- Album: An innocent man, 8 augusutus 1983

- 6."Uptown girl", een liefdeslied over Billy's relatie met topmodel Elle MacPherson.

- Album: Stormfront, 17 oktober 1989

- 2. "We Didn't Start the Fire"

- 3. "The Downeaster Alexa"

- 7. "Leningrad"

- 10. "And so it goes"

- Album: River of Dreams, 10 augustus 1993

- 7. "Lullabye"

- Album: Fantasies & Delusions, 2 oktober 2001, album met 12 klassieke pianocomposities

- 12. Opus 10. Air Dublinesque, nogal eens door andere ensembles bewerkt

- Album: The Stranger, 8 juli 2008

- Disc 2/3. “New York State of Mind"

- Disc 2/7. "Scenes from an Italian Restaurant"

www.billyjoel.com

 

Kevin Volans (*Pietermaritzburg, Zuid-Afrika, 6 juli 1949) studeerde aan de Universiteit van Witwatersrand in Johannesburg en behaalde zijn Bachelor of Music. Aansluitend studeerde hij aan de Universiteit van Aberdeen in Schotland en daarna vanaf 1973 in Duitsland bij Karlheinz Stockhausen aan de Hochschule für Musik in Keulen. Kevin Volans werd assistent van Karlheinz Stockhausen aan de hogeschool en bleef in deze functie tot 1981.

In 1989 vertrok Kevin Volans naar de Ierse Republiek. Hij kreeg in 1994 de burgerlijke rechten van de republiek Ierland.

Kevin Volans componeerde

     11 opera’s en toneelmuziekwerken

- Confessions of Zeno, 2002, libretto Jane Taylor, geschreven voor de Handspring Puppet  Company; opzwepende door folklore en minimal music gekleurde muziek. Een groot succes in de hele wereld.

     6 balletten

     13 concertwerken

     4 werken voor harmonieorkest

     12 strijkkwarteten

- Strijkkwartet nr. 1 "White Man Sleeps", 1986, door Willem van Merwijk bewerkt voor blazers, opzwepende en ontroerende ode aan Afrika

- Strijkkwartet nr. 2 "Hunting: Gathering", 1987, een lappendeken van bij elkaar gesprokkelde fragmenten Afrikaanse muziek

     45 andere kamermuziekwerken

- Walking Song, voor fluit, klavecimbel of piano en 4 handklappers of vingerknippers, 1984

- Calefaccion voor hobo, clarinet, sporansaxofoon, basklarinet en fagot, 2014, gecomponeerd voor ensemble Calefax

     2 koorwerken

     3 liederen voor zangstem en piano of orkest

- Umzi Watsha (Het huis staat in brand) Xosa-lied, geschreven voor Pumeza Matshikiza

     1 werk voor zangers, instrumenten en elektronica

     1 orgelwerk

     24 (series) pianowerken

     1 klavecimbelwerk

     2 gitaarwerken

     5 werken voor slagwerk

- She Who Sleeps with a Small Blanket,1985, wonderschoon en fragiel;

     3 elektronische muziekwerken

www.kevinvolans.com

 

John Casken (*Barnsley, Yorkshire, Engeland, 15 juli 1949) studeerde compositie en eigentijdse muziek bij John Joubert en Peter Dickinson aan de Universiteit van Birmingham. Daarna studeerde in 1971 en 1972 in Polen bij Andrzej Dobrowolski aan de Muziekacademie in Warschau. In die tijd sloot hij vriendschap met Witold Lutosławski, die veel met hem samenwerkte en allerlei aanwijzingen gaf. In 1973 kwam John Casken terug in Engeland, waar hij docent werd in Birmingham. In 1981 werd hij docent aan de Univeriteit van Durham. Van 1992 tot 2008 bekleedde hij een professoraat in de Muziek aan de Universiteit van Manchester. In 2008 gepensioneerd onderhoudt John Casken nog steeds als emertus-professor nauwe contacten met de Universiteit van Manchester.

John Casken componeerde

     2 opera’s

     13 concerten

- dubbelconcert voor altviool, viool en orkest, 2013

     11 andere weren voor orkest of groot ensemble

- Orion over Farne, 2015

     10 werken voor (zang)stem(men) en orkest of groot ensemble

     19 kamermuziekwerken

     4 koorwerken a cappella

     6 werken voor koor en instrument(en)

     3 werken voor zangstem en piano

     3 pianowerken

     1 orgelwerk

     2 werken voor een ander instrument solo

 

Alan Menken (*New Rochelle, New York, 22 juli 1949) is de zoon van Judith en Norman Menken, een Joodse familie. Norman Menken was tandarts. Alan Menken groeide op in New Rochelle, in de staat New York, en leerde al vroeg piano en viool spelen. Hij studeerde aan de New York University en de BMI Lehman Engel Musical Theater Workshop . Hij ging daar ook aan het werk, en gaandeweg specialiseerde hij zich in het arrangeren en later componeren van musicals. Hij kreeg voor 4 filmscores 8 Oscars.

In 2010 kreeg Menken een ster op de beroemde Hollywood Walk of Fame.

Alan Menken is getrouwd met voormalig danseres Janis Menken en heeft twee kinderen.

Alan Menken componeerde

     11 musicals

- Sister Act, 2009 libretto Cheri en Bill Steinkellner, liedteksten Glenn Slater, gebaseerd op de film uit 1992 met dezelfde titel.

     1 theatershow

     7 songs

     14 filmscores

- Pocahontas,1995

“Colors of the wind”

     2 TVscores

     1 Disneylandattractie

 

Mark Freuder Knopfler, OBE (*Glasgow, Schotland, 12 augustus 1949) was de zoon van de Engelse docente Louisa Mary en de Hongaars-Joodse architect en schaker Erwin Knopfler, die vanwege zijn Joodse achtergrond in 1939 uit Hongarije moest vluchten. 27 december 1952 kreeg Mark een broertje: David. Toen Mark 7 jaar oud was vestigde het gezin zich in Blyth, Northumberland, in North East England, waar zijn moeder vandaan kwam. Geïnspireerd door zijn harmonica en boogie-woogie-piano spelende oom Kingsley, begon Mark Knopfler op electronische gitaren te knutselen. In de jaren 1960 vormde hij schoolbands en bracht het met een vriendje al tot een televisieoptreden.

In 1967 studeerde Mark Knopfler eerst een jaar journalistiek aan het Harlow College, werd in 1898 junior veslaggever voor de Yorkshire Evening Post in Leeds en besloot in 1970 Engels te gaan studeren aan de Universiteit van Leeds. Afgestudeerd in 1973 verhuisde Mark Knopfler naar Londen, waar hij een band oprichtte en in verschillende formaties speelde. Zijn broertje David kwam ook bij hem in zijn flat in Londen wonen, die hij al deelde met basgitarist John Illsley. In 1977 vormde het drietal met drummer Pick Withers de rockband Dire Straits. Hun beste album werd het vijfde: Brothers in Arms, opgenomen in de Air Studios Montserrat en uitgebracht in mei 1985. Er werden er wereldwijd 30 miljoen van verkocht. Daarna ging Mark Knopfler zich meer bezighouden met het componeren van filmscores.

In 1990 richtte hij de countryband "The Notting Hillbillies" op. In 1993 kreeg Mark Knopfler een eredoctoraat in de muziekwetenschap van de Universiteit van Newcastle.

In 1995 werd Dire Straits ontbonden en vanaf 1996 deed Mark Knopfler het solo.

Mark Knopfler trouwde driemaal. Zijn eerste echtgenote was Kathy White, die hij al lang kende van school. Ze scheidden toen Knopfler in 1973 naar Londen verhuisde. In november 1983 trouwde Knopfler met Lourdes Salomone. Zij kregen in 1987 een tweeling. Het echtpaar ging in 1993 uit elkaar. Op Valentijnsdag 1997 trouwde Knopfler met de Britse actrice en schrijfster Kitty Aldridge, op het Caribische eiland Barbados. Met haar heeft hij twee dochters.

In 2001 werd een dinosauriër naar hem vernoemd, omdat paleontologen toevallig "Money for Nothing" op hadden staan toen zij het fossiel vonden: Masiakasaurus Knopfleri.

In 2003 werd Knopfler aangereden op zijn motor waarbij hij zeven ribben, zijn schouderblad en zijn sleutelbeen brak. Zeven maanden lang moest hij zijn werkzaamheden staken. Zijn promotietournee voor zijn derde album blies hij daarbij af. Hij herstelde volledig van zijn letsel.

Knopfler bezit een verzameling klassieke auto's, waarmee hij ook racet. Twee hiervan zijn de Maserati 300S en een Austin-Healey 100S.

Mark Knopfler maakte

     10 albums met de rockband Dire Straits

- Dire Straits, 1978

nr. 6 "Sultans of Swing", de eerst uitgebrachte single van Dire Straits en meteen ongekend populair

- Love over Gold, 1985, 16 september 1982, 4de studioalbum met slechts vijf nummers.

nr. 2 "Private Investigations"

- Brothers in Arms, 1985, met 269 weken in de Nederlandse Album Top 100 het langst genoteerde album aller tijden.

nr. 9 "Brothers in Arms"

     9 solo-albums 

- Down the Road Wherever, november 2018

nr. 4 "Just A Boy Away From Home", met een lange slide-gitaarsolo

nr. 16  "Matchstick Man", prachtig werkje, waarin hij zichzelf vanuit een vogelperspectief als een lucifershoutje op de snelweg ziet

Mark Knopfler componeerde

     9 filmscores

- Local Hero, 1983, 

- Cal, 1984, 

- The Princess Bride, 1987, 

- Wag the Dog, 1997,

- Altamira, 2016, in samenwerking met  Evelyn Glennie, regie Rock Hudson 

 

Lasse Thoresen (*Oslo, Noorwegen, 18 oktober 1949) studeerde bij Finn Mortensen aan de Noorse Staatsmuziekacademie. Hij studeerde daarna electro–akoestische muziek in Utrecht en musique concrète en spectrale muziek in Parijs. Lasse Thoresen is vanaf 1988 docent compositie, electro–acoustische muziek en sonologie aan de Noorse Staatsmuziekacademie.

Lasse Thoresen componeerde

     2 oratoria

     11 orkestwerken

     2 werken voor (solisten), koor en instrumenten

     14 (series) koorwerken

     14 kamermuziekwerken

     1 kamermuziekwerk met elektronica

     4 (series) werken voor zangstem en instrument(en)

     5 (series) pianowerken

     4 werken voor een ander instrument solo

- Miranda’s flourish voor blokfluit solo, 1985

     2 serie werken voor zangstem solo

     1 elektronische werk 

www.lassethoresen.com

 

Manfred Trojahn (*Cremlingen, Niedersachsen, Duitsland, 22 oktober 1949) studeerde vanaf 1966 dwarsfluit aan de Niedersächsischen Musikschule Braunschweig. Na het behalen van zijn orkestdiploma in 1970 studeerde hij verder aan de Musikhochschule Hamburg, in eerste instantie hoofdvak fluit bij Karlheinz Zöller. In 1971 volgde een compositieopleiding bij Diether de la Motte, en daarnaast dirigeer- en componeerstudies bij György Ligeti en Albert Bittner.

Sinds 1991 doceert hij zelf compositie aan de Robert-Schumann-Hochschule Düsseldorf. Van 2004–06 was Manfred Trojahn voorzitter van de Duitse componistenvereniging en vanaf 2008 is hij waarnemend directeur van de sectie muziek aan de Akademie der Künste (Berlijn).

Manfred Trojahn is getrouwd met decor- en kostuumvormgeefster Dietlind Konold. Hij woont afwisselend in Düsseldorf en Parijs.

Manfred Trojahn componeerde

     6 opera’s

- Orest, libretto van Trojahn zelf, naar een tragedie van Euripides. Wereldpremière 8 december 2011,  Amsterdam

     3 toneelmuziekwerken

     5 werken of series werken voor koor a cappella

     25 werken of series werken voor zangstem(men), (koor) en instrumenten 

     5 symfonieën

     19 andere werken of series werken voor orkest

     6 concerten

- Rhapsodie, 2002, voor klarinet en orkest, gecomponeerd voor klarinettiste Annelien van Wauwe

     3 werken voor piano

     1 werk voor orgel

     2 werken voor gitaar

     1 werk voor viool

     5 duetten

     6 strijkkwartetten

     3 andere kwartetten

     3 kwintetten

     1 sextet

     2 septetten

     1 octet

 

Bram Beekman (*Vlissingen, 5 november 1949 - 30 maart 2016), kreeg van zijn negende tot zijn vijftiende les van zijn oom Jaap Niewenhuijse. Op zijn zestiende won Bram Beekman het Nationaal Orgelconcours in ’s-Hertogenbosch. Hij studeerde van 1967 tot 1972 orgel aan het Brabants Conservatorium in Tilburg bij Louis Toebosch. Daarna studeerde hij verder in Wenen bij Anton Heiller. In 1975 behaalde hij de Prix d’Excellence.

Vanaf 1997 werd Bram Beekman organist van de Oostkerk in Middelburg, in 1980 werd hij docent orgel aan het Brabants Conservatorium. Op 1 augustus 2012 ging Bram Beekman met vervroegd pensioen. Hij gaf veel concerten in binnen- en buitenland en verleende regelmatig zijn medewerking aan radio- en tv-opnamen.

Bram Beekman componeerde

     orkestwerken

     koorwerken

     21 orgelwerken

- Christus is opgestanden, koraalbewerking, 1999

 

Steven Stucky (*Hutchinson, Kansas, Verenigde Staten, 7 november 1949) groeide op in Kansas en Texas. Hij studeerde aan de Baylor Universiteit in Waco en aan de Cornell University in Ithaca bij Richard Willis, Robert Palmer, Karel Husa en Burrill Phillips.

Steven Stucky werkt als dirigent en muziekpedagoog. In 1997 richtte hij het Ensemble X op, een groep voor hedendaagse muziek. Steven Stucky dirigeert regelmatig de Los Angeles Philharmonic New Music Group.

Samen met zijn echtgenote, de violiste Melissa Stucky leeft hij in Ithaca.

Steven Stucky componeerde

     25 orkestwerken

- Concerto voor orkest, 1987

- Pinturas de Tamayo (Schilderijen van Tamayo), 1995, vijfdelige orkestsuite, gebaseerd op vijf schilderijen uit het Rufino Tamayo Museum in Mexico City. Rufino Tamayo leefde van 1899 tot 1991.

- Etudes, concert voor blokfluit en kamerorkest, 2000, geschreven voor Michala Petri.

- Second Concerto, voor orkest, 2003, kreeg in 2005 de Pulitzer Prize

     10 werken voor harmonie-orkest

     19 werken voor koor (met solisten) (met instrumenten)

- August 4, 1964, concert drama voor solisten, koor en orkest, libretto Gene Sheer, naar aanleiding van de vondst van drie dode burgerrechtonderzoekers in de Missisippi en een aanval op twee Amerikaanse oorlogsschepen in de golf van Tonkin op die datum, september 2008,

     16 kamermuziekwerken

- Tres Pinturas, 1998, voor viool en piano, arrangementen van drie delen van de  Pinturas de Tamayo voor orkest.

     2 pianowerken

     1 werk voor slagwerkers

www.stevenstucky.com

 

Thomas Alan (Tom) Waits (*Pomona, Californië, Verenigde Staten, 7 december 1949) is de zoon van docentenechtpaar Jesse Frank Waits en Alma Johnson McMurray. Toen zijn ouders in 1960 scheidden, bleef Tom Waits bij zijn moeder wonen, eerst in Whittier, later in San Diego. De carrière van Tom Waits, die vooral als zanger in het nachtclubcircuit werkte, begon in 1971 toen hij naar Los Angeles verhuisde. De 70-er jaren bestonden uit veel reizen, verschillende hotels, ongezond eten en véél te veel drinken.

In 1980 begon een lange werkrelatie met Francis Ford Coppola, die hem vroeg de muziek voor de film One from the Heart te schrijven. Waits speelde ook als acteur in sommige van Coppola's films, en in een groot aantal andere. In augustus 1980 trouwde Tom Waits met scenarioschrijfster Kathleen Brennan, die hij had ontmoet op de set van de Francis Ford Coppola film One from the Heart. Zij is behalve zijn vrouw ook zijn muzikaal medewerker en heeft op zijn leven en werk veel invloed gehad. Veel songs hebben ze samen geschreven. 9 februari 2011 is Tom Waits opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame.

Tom Waits woont op het moment (2016) met Kathleen Brennan en drie kinderen in Sonoma County, California.

Tom Waits maakte

     16 studio albums

     1 video album

     11 muziekvideo’s

 Tom Waits componeerde

     3 musicals

     287 songs

     13 filmscores

www.tomwaitslibrary.com

 

Eleanor Alberga (*Kingston, Jamaica, 1949) besloot op haar vijfde dat ze concertpianist wilde worden en vaanaf haar tiende begon ze ook te componeren. Tijdens haar schooljaren speelde ze gitaar bij de Jamaican Folk Singers. Eleanor Alberga studeerde muziek aan de Jamaica Muziekschool en won in 1970 een beurs waarmee ze kon gaan studeren aan de Royal Academy of Music in Londen bij Richard Stoker. Nadat ze haar studie had afgerond, bouwde Eleanor Alberga een carrière op als concertpianist. In 1992 trouwde Eleanor Alberga met de violist Thomas Bowes, met wie ze veel samen optrad. In 2001 beëindigde ze haar optredens omdat ze zich volledig op compositie wilde richten. Aan de Royal Academy of Music in Londen werkt ze nog als gastdocent (2022). Ze is altijd in Groot-Brittannië blijven wonen.

Eleanor Alberga componeerde

     2 opera’s

     10 orkestwerken

     7 vocale werken

     24 kamermuziekwerken

     13 pianowerken

- Cwicseolfor (kwikzilver), 2021

     2 filmscores

 

Stephen Michael Gryc (*Saint Paul, Minnesota, Verenigde Staten, 1949) studeerde aan de Universiteit van Michigan compositie bij Leslie Bassett and William Bolcom. Hij bracht het uiteindelijk tot Doctor of Musical Arts. Hij doceerde vijfendertig jaar aan de Hartt School van de Universiteit van Hartford compositie en muziektheorie

Stephen Gryc trouwde met Judith King, dochter van harmonie-orkestmuziekuitgever Robert King. Judith King weet alles van boeken en is de ideale tuinvrouw voor hun huis in Farmington, Connecticut. Ze hebben een zoon en twee kleinkinderen

Stephen Gryc componeerde

     2 theatermuziekwerken

     14 orkestwerken

     11 werken voor harmonieorkest

     40 kamermuziekwerken

     7 werken voor koor a capella of met orgel of piano

     4 pianowerken

     4 werken voor en ander instrument solo

     1 elektronisch werk 

www.stephengryc.com

 

Roger Michael Marsh (*Bournemouth, Engeland, 10 december 1949) studeerde compositie aan het London College of Music in Londen bij Ian Kellam en daarna bij Bernard Rands aan de Universiteit van York. Hij behaalde zijn Bachelor of Arts in 1971 en promoveerde in de filosofie in 1975. Vanaf 1976 docent aan de Universiteit van Californië - San Diego. Van 1978 tot 1988 was hij muziekdocent aan de Keele University in Keele (Staffordshire), en vanaf in 1985 hoofd van de muziekafdeling. In 1988 ging hij terug naar de Universiteit van York. In 1990 richtte hij daar met Yoshikazu Iwamoto het "Centre for Japanese Music" op. Met zijn vrouw, zangeres Anna Myatt, richtte hij het ensemble Black Hair op, dat zich bezighoudt met de uitvoering van hedendaagse muziek. Op het moment (2013) is hij professor compositie en muziektheater aan de Universiteit van York.

Roger Marsh componeerde

     2 operettes

     3muziektheaterwerken ,

     7 orkestwerken

     2 werken voor harmonieorkest,

     2 oratoria

     3 koorwerken

- Il Cor Tristo, 2008 voor vocaal mannenkwartet

     26 (series) liederen voor zangstem(men) en instrument(en)

     17 kamermuziekwerken

     1 pianowerk

     1 werk voor harp

     2 werken voor slagwerk

www.rogermarshcomposer.co.uk

 

Barry Mills (*Plymouth, Engeland, 1949) studeerde af in biochemie aan de Universiteit van Sussex in 1971 en kwam daar in 1976 terug om muziekanalyse te studeren bij David Osmond-Smith en David Roberts en compositie bij Colin Matthews en Ann Boyd.

Hij werd toen maar postbode van beroep, zodat hij vanaf de namiddag tot het eind van de dag kon componeren.  Op het moment (2016) is hij met pensioen van het postbodeschap, maar hij componeert gewoon door.

Barry Mills componeerde

     9 concerto’s

     16 andere orkestwerken

     2 werken voor mandoline-orkest

     5 werken voor koor en orkest of instrumenten

     1 koorwerk a cappella

     1 werk voor fluitensemble

     65 kamermuziekwerken

     10 werken voor zangstem en instrument(en)

     12 (series) pianowerken

     13 (series) werken voor een ander instrument solo

- Three movements for treble recorder 

 

Efrem Podgaits (*Vinnytsja, Oekraïne, 1949) studeerde compositie aan het conservatorium van Moskou bij Yuri Bucko en Nicolai Sidel’nikov. Hij studeerde af in 1974. Vanaf 1978 is hij lid van de Russische componistenvereniging.
Van 1982 tot 1990 was hij directeur van de artistieke instelling ”Componisten en Kinderen”. Hij heeft altijd veel aandacht voor het werken met kinderen en muziek.

Efrem Podgaits componeerde

11 opera’s

2 musicals

2 balletten

4 symfonieën

32 concerten

15 andere orkestwerken

9 werken voor koor met instrumenten

9 koorwerken a capella

48 kamermuziekwerken

Ave Maria, voor cello en bayan (Russische accordeon), innig

18 pianowerken

10 werken voor een ander instrument solo  

www.podgaits.info