Componisten

geboren in 1958

 

Gérard Pesson (*Torteron, Cher, Frankrijk, 17 januari 1958) studeerde literatuur en musicologie aan de Sorbonne, waar hij afstudeerde met een masterscriptie over de Estethiek van Aleatorische muziek (muziek waarbij bewust gebruik wordt gemaakt van toeval en onberekenbare factoren).

Daarna studeerde hij muziekanalyse en compositie hij aan Conservatoire national supérieur de musique et de danse in Parijs bij Betsy Jolas en d’Ivo Malec. In 1986 riep hij het tijdschrift voor eigentijdse muziek Entretemps in het leven.

Vanaf datzelfde jaar is hij producent bij het radiostation France Musique. Op het moment (2019) doceert Gérard Pesson compositie aan het Conservatoire national supérieur de musique et de danse in Parijs. In 2017 werd hij geridderd tot Commandeur in de Orde van Kunsten en Letteren.

Gérard Pesson componeerde

     4 opera’s

     1 cantate

     4 concerten

     9 andere werken voor orkest of groot ensemble

     11 werken voor (zang)stem en instrument(en)

     2 werken voor koor a capella

     24 kamermuziekwerken

- Nebenstück, voor klarinet en strijkkwartet, 1998, fascinerende bewerken van een ballade voor piano van Johannes Brahms

     13 (series) pianowerken

     1 orgelwerk

 

Frank Ticheli (*Monroe, Louisiana, Verenigde Staten, 21 januari 1958) heeft een muzikale achtergrond. Zijn grootvader speelde saxofoon in een jazzband in Chicago: Five Aces. Volle neven van zijn grootvader waren mede-oprichters van Dukes of Dixieland.

Frank Ticheli studeerde aan de L.V. Berkner High School in Richardson (Texas), compositie aan de Southern Methodist University en aan de Universiteit van Michigan bij William Albright, Leslie Bassett, George Wilson en William Bolcom. Van 1991 tot 1998 was Frank Ticheli de huiscomponist van het Pacific Symphony Orchestra in Orange County (Californië). Momenteel is hij Professor Muziek aan de University of Southern California’s Thornton School of Music.

Frank Ticheli componeerde

     11 orkestwerken

     5 concerten

     1 (serie) werken voor koor en orkest

     35 werken voor harmonie en fanfare

- Angels in the Architecture, 2009, verrassend

     3 koorwerken

     14 kamermuziekwerken

 

Stephen Emmer (*Amsterdam, 28 januari 1958) is de zoon van NOS Journaal-nieuwslezer Fred Emmer en balletdanseres/actrice Roekie Aronds. Hij woonde een groot deel van de tijd bij zijn moeder, die hem in verband met haar werk eind jaren '60 meenam naar India, Aruba en Suriname. In een ashram in India leerde Stephen Emmer een plaatselijk blaasinstrument bespelen. In het Caribisch gebied leerde hij voodoopercussie en klassieke gitaar spelen. In 1973 keerden moeder en zoon terug naar Nederland. Op het VWO van het Amsterdams Lyceum speelde Stephen Emmer in de schoolbands. Begin jaren zeventig begon hij met componeren van avant-gardemuziek. In 1979 was hij gitarist van de Minny Pops. In 1980 was hij mede-oprichter en hoofdredacteur van muziektijdschrift Vinyl en werd hij presentator en samensteller van VPRO-radioprogramma's.

Vanaf 1982 maakt hij uitsluitend muziek. In 2020 kreeg Stephen Emmer de Buma Oeuvre Award Multimedia

Stephen Emmer maakte

     8 albums

- Maison Melody, 2020

     15 singles

     4 co-produkties 

Stephen Emmer componeerde

     Tvscores

     500 TVtunes 

https://stephenemmer.com

 

Annette Kruisbrink (*Amsterdam, 15 februari 1958) schoof de piano aan de kant voor de gitaar, toen zij twaalf jaar was en haar vader plotseling overleed. Zij studeerde gitaar bij Pieter van der Staak aan het Conservatorium te Zwolle en haalde in 1983 haar akte-B. In 1991 behaalde zij haar diploma voor pianostemmer/-techniker. Van 1991 tot1 992 studeerde ze compositie bij Alex Manassen. Sinds 2000 is zij als docent 20e en 21e eeuwse muziekpraktijk en Niet Westerse Muziek verbonden aan het Conservatorium van Zwolle, haar huidige woonplaats. Zij is oprichtster van en als gitaarpedagoog verbonden aan Gitaarschool Anido te Emmeloord. Zij is een veelgevraagd jurylid van gitaar- en compositie concoursen.

Annette Kruisbrink is producer van 18 cd's met haar composities.

Haar compositie Sad song, 2008 werd gebruikt voor de Hollywoodfilm Broken Roads, 2012.

Annette Kruisbrink componeerde 369 werken, waaronder: 

     2  gitaarconcerten

     2 werken voor mandoline-orkest

-  Dreamtime, 1997, over dromen van Aboriginals, waarmee ze dichter bij hun ontstaansgeschiedenis komen.

     1 werk voor accordeonorkest

     1 werk voor mandolineorkest en accordeonorkest

     5 kamerorkestwerken

     20 kamermuziekwerken met gitaar

- Rootveld Klezmer Suite,  voor gitaar en melodieinstrument

     1 werk voor blokfluitkwartet

     1 strijkkwartet

     18 andere kamermuziekwerken

- strijkkwartet nr. 1 "In memoriam Domenico Scarlatti", 2010, opgedragen aan schouwburgdirecteur en Scarlatti-adept Hein Spanjaard. 18de-eeuws Italië, gekneed tot nieuwe muziek, die je vaker wilt horen.   

- Behind the times, 1990, voor blokfluitkwartet

     5 koorwerken

     1 werk voor solisten, koor en gitaar

     27 werken zangstem(men) en instrument(en) (waaronder gitaar)

     8 werken voor meerdere gitaren en verteller

     80 werken of series werken voor gitaar

- 60+ minimal music, 1988, opgedragen aan gitaarleraar  Pieter van der Staak

- Matanga, 1996, in memoriam voor componist Ton de Leeuw, neef van haar moeder

- Sad Song, 2008, gebruikt voor de film Broken Roads, 2012

     52 werken voor meerdere gitaren

     3 gitaarmethodes (2 x 2 delen; 1 x 1 deel)

     4 werken of series werken piano vierhandig

- X-tasy, quatre-mains met lepels en piano, opgedragen aan en uitgevoerd door haar moeder

     4 werken voor piano solo

     3 werken voor andere instrument soloen

     3 werken voor instrumenten en electronica

     1 werk voor stem en elektronica

     2 elektronische werken

www.annettekruisbrink.nl

 

Christian Lindberg (*Stockholm, Zweden, 15 februari 1958) groeide op in een kunstenaarsfamilie, zijn beide ouders waren kunstschilder. Al jong begon hij trompet te spelen en studeerde vanaf zijn 17de trombone. Hij ging naar de Koninklijke Zweedse Muziekacademie, waar hij ondermeer les kreeg van Sven-Erik Eriksson. 19 jaar oud speelde hij al in het Koninklijk Zweeds Operaorkest. In 1979–1980 studeerde hij bij John Iveson aan het Royal College of Music en in 1983 bij Ralph Sauer en Roger Bobo in Los Angeles.

Lindberg speelt op een Conn 88H-CL trombone. Vanaf 1989 heeft hij een eigen bouwmanier voor het kwartventiel ontwikkeld en eigen mondstukken. Christian Lindberg is chefdirigent van het Noors Kamerorkest en het Zweeds blaasensemble. Hij en zijn vrouw hebben vier kinderen.

Christian Lindberg componeerde

     1 muziekdrama

     1 werk voor verteller en Chinees traditioneel orkest

     6 werken voor trombone(s) en (kamer)orkest

- Kundraans Karma voor trombone-verteller en kamerorkest, CL 41, 2009

- The Waves of Wollongong, CL39, voor negen trombones en orkest, 2009

     1 werk voor blaaskwintet en orkest

     1 werk voor 9 trombones en orkest

     12 andere werken voor (kamer)orkest (met solisten)

- Akbank Bunka, concert voor trompet en orkest, 2004, CL 27, virtuoos

- The Erratic Dreams of Mr Grönstedt  voor klarinet en orkest, 2014, vijfdelig concert

- Liverpool lullabies, dubbelconcert voor trombone, slagwerk en orkest.

- Steppenwolf, 2011, altvioolconcert, naar de roman van Hermann Hesse

- Peking Twilight, 2012, cl49, verwijst naar de stad Norrköping, waarvan de bijnaam “Peking” is

- Tales of Galamanta, 2014, gebaseerd op verhalen over een imaginaire stad

- 2017, 2017??

     2 werken voor blaasorkest

     2 werken voor trombone en strijkers

     3 werken voor trombone(s) en blazers

     4 werken voor trombone en piano, tape of andere instrumenten

     2 werken voor brassband

     4 werken voor trombone(s) en brassband

     1 werk voor Big band

     3 werken voor koor en trombone

     1 werk voor blaaskwintet

     2 werken voor blazers en percussie

     1 werk voor trombonesextet

     6 werken voor trombonekwartet

     1 werk voor trombonetrio 

     1 werk voor twee trombones

     3 werken voor trombone solo

www.tarrodi.se/cl

 

Errollyn Wallen CBE (*Belize, vroeger Brits Honduras, 10 april 1958) verhuisde met haar gezin naar Londen toen ze twee jaar oud was. Haar ouders gingen vrij snel daarna naar New York, Errollyn en haar drie broertjes (waaronder trompettist Byron Wallen) kwamen terecht bij een oom en tante.

Na een periode op een kostschool en een training aan het Danstheater in Harlem, New York,  ging Errollyn Wallen compositie studeren aam het Goldsmiths' College en aan het King's College in Londen. Ze behaalde doctoraal filosofie aan het King’s College in Cambridge.

Errollyn Wallen componeerde

     1 multimediashow

     14 opera’s

- Dido’s Ghost, 2021, vervolg op Dido en Aeneas van Henry Purcell

     1 musIcal

     2 balletten 

     3 toneelmuziekwerken

     14 orkestwerken

     2 werken voor brassband

     40 kamermuziekwerken

     13 koorwerken

     38 (series) liederen

Hudson, Missisippi, Thames, 1999, voor zangstem, viool, cello en piano

     10 pianowerken

     7 werken voor een ander instrument solo

     3 radioscores

     1 filmscore 

www.errollynwallen.com

 

Rodney Sharman (*Canada, 24 mei 1958) studeerde aan de Muziekschool van de Universiteit van Victoria en de Staatshogeschool voor Muziek in Freiburg in Duitsland. Hij studeerde bij Murray Adaskin, Rudolf Komorous, Brian Ferneyhough, Morton Feldman, David Felder, Frederic Rzewski, Louis Andriessen en Lucas Foss. Rodney Sharman werkt als fluitist en componist en woont in Vancouver.

Rodney Sharman componeerde

     2 opera’s

     3 dansmuziekwerken

     7 concerten

     12 andere orkestwerken

     10 werken voor zangstem(men) en orkest

     38 kamermuziekwerken

- After Truth, 1994 voor traverso en slagwerk

     8 koorwerken a capella

     14 (series) liederen voor zangstem(men) en piano

     7 (series) werken voor zangstem(men) en andere instrumenten

     16 (series) pianowerken

     7 harpwerken

     15 werken voor een ander instrument solo 

http://rodney-sharman.squarespace.com

 

Howard Goodall (*Bromley, Groot-Londen, Groot-Brittanië, 26 mei 1958) kreeg zijn muziekopleiding aan de Universiteit van Oxford. Hij presenteerde een muziekprogramma voor de Britse televisie. Hij is getrouwd met Val Fancourt, muziekagent klassieke muziek. In januari 2011 werd Howard Goodall Commander of the Order of the British Empire (CBE)

Howard Goodall componeerde

     7 Musicals

- The Hired Man, 1984

- Girlfriends, 1986 

- Days of Hope, 1991 

- Silas Marner, 1993 

- The Kissing-Dance, 1999 

- The Dreaming, 2001

- A Winter’s Tale, 2005

- Two Cities, 2006

     10 werken voor koor en orkest, ook wel met solisten

- In Memoriam Anne Frank, 2001

- O Lord God of Time and Eternity, 2003

- Psalm 23

- Every Purpose Under the Heaven, oratorium voor solisten, koor en orkest, ter ere van het vierhonderdjarig bestaan van de King James Bible, 2011, 10 karakteristeieke bijbelfragmenten

 

     60 koorwerken voor koor a capella of met orgel of piano

     4 instrumentale werken

- And the bridge is love, voor cellosolo, harp en strijkorkest, 2008, opgedragen aan de jonge cellist Hannah Ryan, vriendin van de familie Goodall,  overleden in 2007 op de leeftijd van zeventien. Uitgangspunt een citaat van Thornton Wilder

     10 filmscores

- Bean – The Ultimate Disaster Movie, 1997,

- Mr Bean’s Holiday, 2007

- Blackadder Back & Forth, 1999

      22 televisiescores

- Mr. Beanseries

- Blackadderseries

     30 televisiecommercials

www.howardgoodall.co.uk

 

Roel van Oosten (*Den Haag, 14 juni 1958) groeide op in een muzikaal gezin. Zijn vader was amateur-organist en -pianist en zijn broer Ben is organist. Roel van Oosten is een geboren componist. Nog voor hij kon noten lezen, maakte hij voor de kinderen in zijn buurt grafische partituren, waarin hij aangaf wie op welk moment een instrument moest laten klinken. Roel van Oosten studeerde piano bij Else Krijgsman en compositie bij Peter Schat en Louis Andriessen aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Daarna studeerde hij in 1984 bij de Franse componiste Betsy Jolas en muziekanalyse- en compositie aan het Conservatoire National Supérieur de Musique in Parijs.

Vanaf zijn terugkeer naar Nederland wijdde Roel van Oosten zich volledig aan het componeren.

Roel van Oosten componeerde

     3emuziektheaterwerken

     6 (series) orkestwerken

     3 concerten

- concerto voor harp en orkest, 1999

     17 ensemblewerken

     9 (series) kamermuziekwerken

     6 (series) pianowerken

     5 werken voor een ander instrument solo

     6 (series) werken voor zangstem en piano of een ander instrument

     6 werken voor zangstem en orkest of ensemble

     3 (series) werken voor koor en orkest

     9 koorwerken a cappella

www.roelvanoosten.com

 

Magnus Lindberg (*Helsinki, 27 juni 1958) studeerde aan de Sibelius Akademie bij Einojuhani Rautavaara en Paavo Heininen piano en compositie. Nadat hij afgestudeerd was (1981), ging hij in de leer bij Vinko Globokar en Gérard Grisey aan het IRCAM te Parijs. Hij hield zich ook bezig met Japanse slagwerk en punkrock. 

Magnus Lindberg componeerde

     24 orkestwerken

- Era, 2012, op verzoek van het 125-jarige Concertgebouw geschreven voor het KCO. Weelderig georkestreerd.

- Two episodes, 2016, bedoeld als inleiding voor de 9de symfonie van Ludwig van Beethoven

- Tempis fugit, 2017

- Absence, 2020

- Kraft voor klein solo-ensemble en orkest, 1985, met schroot als slagwerkinstrument

     15 werken voor voor kamerorkest of grote ensembles

- Gran duo, 2000, voor 13 houtblazers en 11 koperblazers;

     10 concerten

- Klarinetconcerto, 2002, virtuoze loopjes en multiphonics

- Vioolconcert nr. 1, 2006, opgedragen aan violiste Lisa Batiashvili

- Vioolconcert nr. 2, 2015, geschreven voor Peter Zimmermann

- Pianoconcert nr. 3, 2022, gesdchreven voor pianiste Yuja Wang

     1 werk voor koor en orkest

     1 werk voor zangstem en orkest

- Accused, "Three interrogations for soprano and orchestra" beschrijft drie politieke misdaden: 1. de franse revolutie, 2. het Stasi-tijdperk van de DDR, 3. Bradley (Chelsea) Manning die in 2013 videomateriaal van een Amerikaanse helikopteraanval lekte naar Wikileaks

     23 kamermuziekwerken

- Maguey de tlalcoyote (Agaveplant en zilverdas, Mexico) voor strijktrio, 2018, gecomponeerd voor het Zebra Trio

     2 koorwerken

     9 werken voor piano 

     7 solowerken voor andere instrumenten

     4elektronische muziekwerken

     2 werken voor zangstem en piano

 

Esa-Pekka Salonen (*Helsinki, Finland, 30 juni 1958) studeerde hoorn en compositie aan de Sibelius-Academie in Helsinki. Hij studeerde directie bij Jorma Panula. Samen met componist Magnus Lindberg, een van zijn medestudenten compositie, richtte hij de groep Korvat auki (voorstanders van nieuwe muziek) op, en het ensemble Toimii (die zich vooral met experimentele muziek zoals de composities "Oren open" en "Het werkt" bezig hielden).

Zijn eerste ervaring op het gebied van dirigeren deed hij op in 1979 met het Fins Radio Symfonieorkest.

Van 1984 tot 1995 was Esa-Pekka Saalonen chef-dirigent van het Symfonieorkest van de Zweedse Radio..

Om meer tijd te kunnen besteden aan het componeren nam Salonen in het jaar 2000 een sabbatical van het dirigeren. Vanaf 2009 was Esa-Pekka Salonen chef-dirigent en artistiek directeur van het Philharmonia Orchestra in Londen. Momenteel is hij muzikaal directeur en chef-dirigent van het Los Angeles Philharmonic Orchestra, het orkest waarmee hij in 1984 zijn debuut in de Verenigde Staten maakte.

Esa-Pekka Salonen componeerde

     12 orkestwerken

- ...auf den ersten blick und ohne zu wissen... saxofoonconcert, 1980

- Mania, voor cello en orkest

- Concert Étude voor hoorn en orkest, 2000

- L.A. Variations, 1996.

- Gambit, 1998, een verjaardagscadeau voor zijn vriend Magnus Lindberg.

- Foreign Bodies, 2001

- Insomnia, 2002

- Helix, 2005

- vioolconcert, 2009

- Nyx, 2010

- celloconcert, 2017, schreef voor Yo-Yo Ma, duivels moeilijk werk, hectische opening van het eerste deel

     1 werken voor harmonie-orkest

     2 werken voor grote ensembles

     1 werk voor zangstem in instrumenten

- Floof voor sopraan en ensemble, 1982, op teksten van Stanisław Lem

     werken voor zangstemmen en orkest

- Wing On Wing, 2004, voor twee sopranen en orkest.

     2 koorwerken

     2 pianowerken

- Dichotomie, 2000

     6 werken voor een ander instrument solo

- Lachen Verlernt, 2002 , chaconne voor viool solo

     6 kamermuziekwerken

     1 elektronische muziekwerk

www.esapekkasalonen.com

 

Glen Paul Roven (Verenigde Staten, 13 juli 1958 – 25 juli 2018) werkte tijdens zijn High Schooltijd als repetitiepianist bij de musical Pippin van Stephen Schwartz. Hij studeerde darna aan de Universiteit van Columbia en werkte ondertussen aan allerlei New Yorkprodukties.

Op zijn 19de werd Glen Roven muzikaal directeur bij de muziekrevue Sugar Babies.

Glen Roven was de dirigent bij de concerten bij de beide inauguraties van President Bill Clinton en President George W. Bush. Hij dirigeerde orkesten over de hele wereld en arrangeerde voor tientallen wereldsterren.

Daarnaast werkte Glen Roven ook nog als CDproducer en vertaler.

Glen Roven componeerde

     2 opera’s

     2 oratoria

     7 musicals

     2 symfonieën

     9 (series) kamermuziekwerken

     35 series liederen

     10 filmscores 

www.glenroven.com

 

Bent Sørensen (*Borup, Denemarken, 18 juli 1958) studeerde onder mee bij Ib Nørholm aan de Koninklijke Deense Muziekacademie en bij Per Nørgård aan de Koninklijke Muziekacademie in Aarhus.

Sinds 2008 is Bent Sørensen gastdocent compositie aan de Royal Academy of Music in Londen.

Bent Sørensen componeerde

     2 muziektheaterwerken

     11 concerten

- It is pain flowing down slowly on a white wall, 2010, voor accordeon en strijkers, melodiegericht en kleurrijk in de harmonieën

- Whispering voor blokfluit en strijkorkest, 2014

- l'Isola della Città, tripelconcert voor viool, cello, piano en orkest. Grawemeyer Award for Music Composition 2018

     5 andere orkestwerken

- Evening Land, 2017

     16 werken voor groot ensemble

     3 werken voor koor en orkest of ensemble

     18 koorwerken voor koor a cappella (of met piano- of orgelbegeleiding)

     25 kamermuziekwerken

     13 werken voor zangstem(men) en instrument(en)

     12 pianowerken

     17 werken voor een ander muziekinstrument

https://bentsorensen.dk

 

Toivo Tulev (*Tallinn, Estland, 18 juli 1958) studeerde af aan het Conservatorium Talinn bij Eino Tamberg. Vanaf 1991 studeerde hij bij Sven-David Sandström aan de Koninklijke Hogeschool voor Muziek in Stockholm en vanaf 1996 electro-acoustische muziek aan de Hochschule für Musik und Tanz in Keulen. Sinds 2001 doceert Toivo Tulev compositie aan de Estse Muziek- en Theateracademie in Tallin.

Toivo Tulev is sinds 1977 getrouwd met muziektherapeute Juta Lagus (* Estland, 1956) Ze hebben vijf kinderen.

Toivo Tulev componeerde

     1 opera

     1 ballet

     6 orkestwerken

     8 concerten

     24 kamermuziekwerken of werken voor een groot ensemble

     4 orgelwerken

     2 pianowerken

     1 werk voor percussionist

     6 (series) werken voor koor (solisten) en orkest 

- Magnificat, 2013, voor 2 sopranen, gemengd koor, 2 slagwerkers en strijkorkest, tekst uit het evangelie van Lukas 

     3 (series) werken voor koor (solisten) en instrumenten

     3 (series)werken voor zangstem(men) en orkest

     8 (series) werken voor zangstem(men) en instrumenten 

     14 koorwerken voor koor a cappella of vocaal ensemble

- And Then in Silence There With Me be Only You, 2002, voor gemengd koor

- Suvine vihm (zomerregen), 2006,  voor vocaal ensemble van 8 stemmen

- Car jái vécu de vous attendre, 2013, opdracht Nederlands Kamerkoor

     3 werken met electronica

     2 instrumentale werken voor kinderen

 

Kimmo Hannu Tapio Hakola (*Jyväskylä, Finland, 27 juli 1958) kreeg in zijn jeugd privéles van Einojuhani Rautavaara. In 1981 ging hij naar de Sibeliusacademie waar hij studeerde bij Eero Hämeenniemi en Magnus Lindberg.

Kimmo Hakola componeerde

     6 opera’s

     10 concerten

- Fidl, voor viool en orkest, opus 99, 2019, verplicht werk op de Koningin Elisabethwedstrijd voor viool.

     9 andere orkestwerken

     4 werken voor harmonie- of fanfareorkest

     3 werk voor zangstem(men) en instrumenten of orkest

     6 werken voor koor, ook met solisten en/of instrumenten of orkest

     20 kamermuziekwerken

     5 (series) werken voor een instrument solo

 

Carel Kraayenhof (*Aalst, gemeente Waalre, 15 augustus 1958) werd in 1980 door zijn twee jaar oudere broer Jaap aangespoord een melodeon (trekzak) te kopen. In Amsterdam richtte hij met broer Jaap het duo Korte Metten op, waarbij Carel melodeon, harmonium en concertina speelde en Jaap viool, gitaar, citer en mandoline. Tijdens een concert in 1984 ontmoette hij een Argentijn die hem zijn eerste bandoneon verkocht. In 1987 ontmoette hij zijn muzikale voorbeeld en grootmeester Ástor Piazzolla in Argentinië.

In 1988 richtte Carel Kraayenhof het eerste Nederlandse tango-sextet op: Sexteto Canyengue, genoemd naar de kenmerkende pulserende groove van de tango. Het Sexteto Canyengue groeide uit tot één van de beste tango-orkesten ter wereld.

De bandoneon verhief hem in één klap tot nationale faam, toen hij hierop tijdens de kerkelijke inzegening van het huwelijk van de Nederlandse kroonprins Willem-Alexander en de Argentijnse Máxima Zorreguieta, op 2 februari 2002 in de Nieuwe Kerk te Amsterdam, Adiós Nonino van Ástor Piazzolla speelde en zodoende de bruid tot tranen bewoog.

Op 9 juli 2012 werd hij na zijn concert in Amsterdam benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.

Carel Kraayenhof is getrouwd met Thirza Lourens, die tevens zijn manager is.
Zij zijn de ouders van een tweeling.

Carel Kraayenhofcomponeerde

     tango’s

- El duende de tu son

- Te lieve en mi alma

- Fuerza

- Desconcierto (CD Street Tango, 2004)

- Bamestra,12 november 2012, ook met orkest, ter ere van de festiviteiten rond 400 jaar "Beemster".

- Enny, 2013, voor de 80ste verjaardag van zijn moeder

- Ñata Blanca, "witneus", 2016,  naar anleiding van een aanlopende zwerfkat. 

- Ruka na Metcha (de hand van de beer), voor piano, 2023, geschreven voor Marietta Petkova

www.carelkraayenhof.nl

 

Hans van Eck (*Nederland, 16 augustus 1958) studeerde musicologie bij Leigh Landy, Frits Noske en Ton de Leeuw aan de Universiteit van Amsterdam met specialisaties: 1600, 1900 en 20ste eeuw.. Hij sloot deze studie cum laude af met een doctoraal examen over Johann Jacob Froberger. Van 1981 tot 1985 studeerde hij sonologie aan het Instituut voor Sonologie in Utrecht bij Jaap Vink, Frits Weiland en Gottfried Michael Koenig. Ook nam hij privélessen in instrumentatie en compositie bij Daan Manneke. Hans van Eck is medeoprichter, artistiek leider en klankregisseur van het Schreck Ensemble, dat hij in 1989 oprichtte en waarmee hij elektro-akoestische concerten in binnen- en buitenland geeft. Hij is een van de ontwerpers van de BassBox waarmee hij regelmatig concerten geeft.

Hans van Eck componeerde

     2 muziektheater werken

- Nuctemeron, 2000, multimediale kameropera in 12 scenes naar de gelijknamige tekst van Apollonius van Tyana (2-98 ná Christus)’; zeer theatrale afwisseling van geluidseffecten.

     1 werk voor orkest

     14 kamermuziekwerken

     7 (series) werken voor zangstem en instrument(en) of elektronica

6 haiku’s, voor piano en haikurecitatie

     11 pianowerken

     16 andere werken voor een instrument solo, ook met elektronica

     8 werken voor de Eecko, gebouwd door Hans van Koolmees

     3 werken voor de Sound Machine, gebouwd door Hans van Koolmees

     25 elektronische muziekwerken

     18 werken voor nieuw uitgevonden instrumenten door Hans van Koolwijk en Schreck

 

Ellert Driessen (*Amsterdam, 21 augustus 1958) improviseerde als kind graag op de piano en kreeg ervan af zijn achtste les op. Zijn pianodocenten konden niet veel met hem beginnen, hij volgde steeds zijn eigen weg. Vanaf de middelbare school speelde hij met klasgenoten in bandjes en trad met ze op in cabaret en op toneel. Ellert is een broer van Jan-Paul van de band Fruitcake.

In 1975 was hij als zanger en toetsenist een van de oprichtende leden van de discoband Spargo. Begin 1980 bracht Spargo het nummer You and me uit dat door Ellert Driessen werd geschreven. Het werd een nummer 1-hit in Nederland en België en kwam ook hoog in de hitlijsten in Italië, Duitsland en Zweden te staan. In 1984 stopte de band Spargo ermee.

In 1987 richtte Ellert Driessen in Londen zijn eigen studio op. Hij produceerde en schreef muziek voor allerlei Nederlandse artiesten en programma’s

In 1997 kwam Spargo weer bij elkaar en bleef in eerste instantie nog tot circa 2005 samen spelen.

Ellert Driessen maakte in elk geval

     2 studio-albums

     3 singles 

Ellert Driessen componeerde

     popsongs

- You and me, 1980

- There is a song to sing, 1983 voor Anita Meyer

- Bamger hart, 1997 voor Rob de Nijs

     TV- en filmscores

- Kaktus, 1987 - 1991

- Erik of het klein instektenboek, 2004

 

Giorgio Tedde (*Cagliari, Sardinië, Italië, 26 augustus 1958) studeerde natuurkunde aan de Universiteit van Cagliari in Sardinië en compositie aan het conservatorium van Cagliari en de Muziekhogeschool in Bazel. Giorgio Tedde promoveerde op het proefschrift “Muziekproduktie met de computer”. Hij wijdde zich aan de studie van de technische en expressieve grenzen van instrumenten en de menselijke stem, die hij ook als componist opzocht en overschreed.

Giorgio Tedde componeerde

     1 opera

     8 dans– en theaterwerken

     6 orkestwerken

     1 werk voor bigband en elektronica

     2 werken voor koor en orkest

     2 werken voor groot ensemble of meerdere ensembles

     5 werken voor koor en/of zangers a cappella

     20 kamermuziekwerken

     3 kamermuziekwerken met elektronica

     13 werken voor zangstem(men) en instrument(en)

     5 werken voor zangstem, (instrumenten) en elektronica

     17 werken voor een instrument solo

– austro, op. 34, voor altblokfluit, 1991, ondertussen al een klassieker

     6 werken voor een soloinstrument en elektronica

– austro, op. 34a, in 1994 herschreven voor blokfluit en elektronica, grensverleggend werk.

     10 elektronische werken 

www.tedde.net

 

Michael Joseph Jackson (Gary, Indiana, Verenigde Staten, 29 augustus 1958 – Los Angeles, Californië, 25 juni 2009), “The King of Pop”, was het achtste kind van Jehova's getuige Katherine Esther Scruse en staalarbeider Joseph Jackson. Michael gaf al heel jong blijk van een groot talent voor muziek en dans. Zijn broers Jackie, Tito en Jermaine vormden de popgroep "The Jackson Brothers" Toen eerst Marlon en daarna Michael zich bij de "The Jackson Brothers" voegden, veranderden ze in 1966 de naam in The Jackson 5. In 1968 kregen ze een contract bij Motown Records. "The Jackson 5" bleef bestaan tot 1984.

Motown zag in Michael Jackson een charismatische zanger en hielp hem vanaf 1971 op weg. In 1972 had Michael Jackson zijn eerste nummer 1-hit als soloartiest: de single Ben, het titelnummer van een thriller voor kinderen over een jonge jongen die bevriend raakt met Ben, een rat.

In 1977 kreeg Michael Jackson een rol in de muzikale film The Wizard of Oz waarin hij de rol van vogelverschrikker vertolkte. Hier ontmoette hij producent/componist Quincy Jones en zangeres Diana Ross.

In 1982 kwam het baanbrekende album Thriller uit, dat door Quincy Jones was geproduceerd. Het zou het bestverkopende album aller tijden worden. Doordat Michael spectaculaire videoclips bij zijn hits maakte, liepen de verkoopcijfers razend snel. Het werd pas echt een succes tijdens de 25e verjaardag van Motown. Jackson trad samen met z'n broers op en sloot de show af met Billie Jean, waarbij hij voor het eerst de Moonwalk liet zien aan de buitenwereld. Deze beweging, waarbij het lijkt alsof iemand vooruit loopt, maar in feite achteruit loopt, werd kenmerkend voor Michael Jackson.

In 1984 kreeg de zanger een ster op de Hollywood Walk of Fame.

In 1987 trok Michael Jackson zich terug uit de gemeenschap van Jehova’s getuigen, omdat hij de druk vanuit de gemeenschap met bezwaar tegen zijn teksten en videoclips niet meer aankon.

Michael Jackson was een perfectionist. Hij bedacht voor een album vaak meer dan honderd songs, waarvan vervolgens een klein aantal liedjes werd uitgebracht.

Omdat het daarom steeds lang duurde voordat een volgend album werd uitgeven, gingen de de media zich op zijn excentrieke trekken concentreren. Michael Jackson kreeg van de media in de jaren 90 de bijnaam "Wacko Jacko", die hij zelf verafschuwde. Michael Jackson kocht een grote boerderij met de daarbij behorende ranch in Californië, die hij Neverland Ranch noemde. Michael Jackson verklaarde tijdens een interview met Oprah Winfrey in 1993 dat hij de huidaandoening vitiligo had, waardoor witte vlekken ontstaan en blootstelling aan direct zonlicht makkelijk tot verbranding leidt Michael Jackson trouwde in 1994 met Lisa Marie Presley, de dochter van Elvis Presley, van wie Jackson een groot bewonderaar was . Het huwelijk duurde niet lang; 18 maanden later scheidden ze. Eind 1996 trouwde Jackson met Debbie Rowe, een verpleegster. Het paar kreeg twee kinderen, zoon Michael Joseph Jackson Jr. (13 februari 1997), en dochter Paris Katherine Jackson (3 april 1998). Ook dit huwelijk hield geen stand; eind 1999 gingen Michael Jackson en Debbie Rowe uit elkaar. Michael Jackson kreeg nog een zoontje: Prince Michael II; wie zijn moeder is, is tot op de dag van vandaag niet bekend.

Michael Jackson huurde vanaf 2009 een huis in Los Angeles, in de wijk Holmby Hills, waar hij zich voorbereidde op de concertreeks die hij vanaf 13 juli 2009 in Londen zou geven.

Op 25 juni 2009 werd Jackson rond het middaguur in zijn huis getroffen door een hartstilstand, als gevolg van een overdosis medicijnen. Hij werd uiteindelijk na veel gedoe op 3 september 2009 bijgezet in een mausoleum op de begraafplaats Forest Lawn in Los Angeles.

Michael Jackson maakte

     50 albums, waaronder ook alle herhalings- en verzamelalbums en albums met “The  Jacson Five”

- Thriller, december 1982, met 110 miljoen verkochte exemplaren het bestverkochte album aller tijden.

- Bad, 1987, de opvolger van Thriller.

nr. 10. (B-kant nr, 5) Smooth Criminal,  over Annie, een vrouw die werd aangevallen in haar appartement door een hoffelijke huurmoordenaar. Het nummer was de hoofdact van de film Moonwalker van Michael Jackson.

     205 songs (solo)

- Scream van Michael en zijn zus Janet, 1995; hierbij maakten ze de duurste videoclip ooit: 7 miljoen dollar.

 

Michael Harrison (*Bryn Mawr, Pennsylvania, Verenigde Staten, 9 september 1958) groeide op in Eugene, Oregon, waar zijn vader, David Kent Harrison, professor wiskunde was aan de Universiteit van Oregon. Vanaf zijn zesde studeerde Michael Harrison piano, vanaf zijn 17de compositie en vanaf zijn 18de Hindoestaanse klassieke muziek. Hij ging naar de Phillips Academie in Andover, Massachusetts en studeerde in compositie met lof af aan de Universiteit van Oregon. Daarna verhuisde hij naar New York, waar hij met een beurs kon studeren bij La Monte Young en aan de Manhattan Muziekschool compositie bij Reiko Fueting.

In 1986 ontwierp Michael Harrison de "harmonische piano", een uitgebreid aangepaste grote piano met de mogelijkheid om 24 tonen per octaaf te spelen.

Michael Harrison studeerde Hindoestaanse muziek bij meesterzanger Pandit Pran Nath van 1979 tot 1996, en vanaf 1999 nog bij Mashkoor Ali Khan. Michael Harrison is medeoprichter en voorzitter American Academy of Indian Classical Music.

Michael Harrison doceerde aan diverse hogescholen en instituten.

Michael Harrison componeerde

     2 diverse composities voor allerlei bezettingen en instrumenten

- Seven sacred Names, 8 werken uitgevoerd door “harmonische” piano, vocaal ensemble, viool, cello, altviool, 2 zangers en tabla

4. Qadr: Etude in Raga Bhimpalasi, glansrol voor de tabla

7. Basir, de bijzondere “harmonische” stemming is hier goed te horen.

 

Ingvar Karkoff (*Stockholm, 14 september 1958) is de zoon van componist Maurice Karkoff. Ingvar studeerde orkestratie bij Gunnar Johansson en privé contrapunt. Daarna studeerde hij van 1978 tot 1982 compositie bij Gunnar Bucht aan het Koninklijk Muziekcollege in Stockholm en elektro-akoestische muziek bij Pär Lindgren. Hij had ook nog les van Brian Ferneyhough. Ingvar Karkoff doceerde van 1985 tot 1987 gehoortraining aan het Edsberg Muziekinstituut en orkestratie en van 1986 tot 1992 compositie aan het  Koninklijk Muziekcollege in Stockholm. Hij verzorgde een programma met eigentijdse muziek voor de Zweedse Radio.

Ingvar Karkoff componeerde

     9 concerten

     17 andere orkestwerken

     7 werken voor harmonie- en/of fanfareorkest

     35 kamermuziekwerken

- Suite voor sopraan- en altblokfluit , blaaskwintet en slagwerk, 2017

     7 koorwerken, voor koor a capella of met instrumenten

     7 (series) werken voor zangstem en instrument(en)

     4 elektroakoestische werken

 

Mychael Danna (*Winnipeg, Canada, 20 september 1958) verhuisde met zijn familie naar Ontario toen hij vier weken oud was. Hij studeerde compositie aan de Universiteit van Toronto in 1981, met een voorkeur voor wereldmuziek en elektronische muziek. Die interesse bleef een rode draad in zijn filmmuziek, waarin hij de traditionele orkestkleuren combineerde met elektronica of volksinstrumenten. Mychael Danna werkte veel samen met de regisseurs Atom Egoyan en de Taiwanese Ang Lee. Zijn broer, Jeff Danna, is ook een filmmuziekcomponist, hij werkte voor verschillende projecten met hem samen. Mychael Danna is getrouwd met de Indiaanse Apama. Ze hebben twee zoons.

Mychael Danna componeerde

     14 uit zijn filmscores afgeleide orkest- of kamermuzieksuites

     84 filmscores

- Life of Pi, 2012, regie Ang Lee. Het lied Pi’s Lullaby werd een hit. Oscarnominatie

     12 scores voor TVfilms en -series

www.mychaeldanna.com

 

Franz Surges (Remagen, Duitsland, 11 oktober 1958 – Eschweiler, 21 september 2015) studeerde aan de Katholieke Hogeschool voor kerkmuziek St. Gregorius in Aken en vanaf 1980 aan de Musikhochschule in Keulen orgel en muziekpedagogiek. Bij Tilo Medek studeerde Franz Surges compositie. Franz Surges werkte tot hij aan een hartinfarct overleed in Eschweiler als kerkmuzikant, componist, koorleider en muziekdocent kerkmuziek.

Franz Surges componeerde

     3 orkestwerken

     11 koorwerken met orgel en/of andere instrumenten

     11 koorwerken a cappella

     24 kamermuziekwerken

- Farbschattierungen voor blaaskwintet, 1998

- Bi-Polare Verstrickungen, voor twee fluiten, 2006

- A ricordo di Liszt , Tre movimenti brevi per flauto e quartetto d'archi, voor fluit en strijkkwartet, 2011

- Sonatine voor fluit en orgel, 2015

- Vierungsklänge voor 4 fluiten, 2015

     7 (series) liederen voor zangstem en piano of /met andere instrumenten

     8 (series) orgelwerken

     2 (series) pianowerken

 

Sinta Wullur (*Bandung, 16 november 1958) kwam in 1968 naar Nederland. Haar eerste muzikale studie was klassiek piano aan het Sweelinck Conservatorium bij Willem Brons. Na haar piano-examen, studeerde Sinta Wullur tegelijkertijd compositie en gamelan. Zij begon haar compositiestudie bij Ton de Leeuw aan het Sweelinck Conservatorium en vervolgde deze in 1988 aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag bij Theo Loevendie en Louis Andriessen. Op beide conservatoria werkte ze ook in de electronische studio, o.a. onder leiding van Gilius van Bergeijk en Jan Boerman. In 1991 deed zij haar eindexamen. Enkele maanden per jaar studeerde ze nog gamelan en zang in Indonesië, Java en Bali.

Dat resulteerde in de oprichting van verschillende gamelangroepen / stichtingen zoals Tirta, Irama en Multifoon. Ze speelt en zingt in de Javaanse gamelangroep Widosari en heeft de artistieke leiding in het moderne chromatische gamelanensemble Multifoon.

Sinta Wullur componeerde

     5 theaterwerken

- Kerto en de Zeekoningin, 2006, vertelvoorstelling, tekst Imme Dros

     1 orkestwerk

     18 kamermuziekwerken

- promenade,  voor solofluit, 1990, geschreven voor Eleonore Pameijer

     12 werken voor koor a capella en met ensemble

     2 werken voor zangstem (en piano)

     16 werken voor gamelan (en andere instrumenten)

     6 filmscores

www.sintawullur.nl

 

Kevin Malone (*Buffalo, New York, 21 november 1958) studeerde in eerste instantie wiskunde en computertechniek aan de Universiteit van  Rochester. Daarna studeerde hij compositie aan het New England Conservatorium bij  Morton Feldman en aan de Universiteit of Michigan compositie bij Leslie Bassett en William Bolcom. Daarna studeerde Kevin Malone nog compositie in Parijs en aan de Universiteit van Londen. Hij bleef in Engeland hangen en werd, tot op de dag van vandaag (2015) hoofddocent compositie aan de Universiteit van Manchester. Hij woont ook in Manchester, en organiseert daar ook concerten en discussies over muziek en cultuur.

Kevin Malone componeerde

     1 opera

     geluidsinstallaties

     13 orkestwerken

     21 kamermuziekwerken

- Saturday Soundtrack voor blokfluit en piano, 1998, cartoonwerking;

     3 filmscores 

www.opusmalone.com

 

Julia Wolfe (*Philadelphia, 18 december 1958) werd geboren in Philadelphia, en studeerde aan de universiteiten  van Michigan, Princeton en Yale. In Nederland studeerde ze bij Louis Andriessen.

In 1987 was Julia Wolfe mede-oprichter van de klassieke  muziekorganisatie “Bang on a Can”, samen met haar echtgenoot Michael Gordon, ook componist, en David Lang.

Vanaf  2003 doceert Julia Wolfe compositie op de Manhattan School of Music. Momenteel is ze directeur van de afdeling compositie aan de New York University en de Steinhardt School in New York.

Julia Wolfe componeerde

     3 opera’s

     2 theatermuziekwerken

     1 ballet

     15 orkestwerken

- Fuel, voor strijkorkest, 2007

- Fountain of Youth, 2019

     7 werken voor zangstem(men) en orkest of instrumenten

- Steel Hammer, voor twee sopranen, alt, klarinet, slagwerk, gitaar, piano, cello en contrabas, 2009, gebaseerd op het Afro-Amerikaanse folksong John Henry, de legende van de Steel Driving Man die gewapend met zijn hamer werkte aan spoortunnels

- Anthracite Fields, 2014,  voor gemengd koor, klarinet, elektrische basgitaar, slagwerk, piano, cello en contrabas, oratorium, geïnspireerd op het zware leven van mijnwerkers.

- Fire in my mouthvoor twee sopranen, twee alten, meisjeskoor en orkest, 2019

     8 werken voor groot ensemble

     5 koorwerken

     27 kamermuziekwerken

- Early that summer, strijkkwartet, 1993

- Singing in the dead of night, 2008, voor fluit, klarinet, percussie, piano en cello, dromerig en lyrisch

- Cha, 2015, voor saxofoonkwartet

     5 pianowerken

     3 werken voor een ander instrument solo

     1 filmscore

     1 elektronisch werk

www.juliawolfemusic.com

 

Hans van der Heide (*Den Helder, 22 december 1958) begon na de middelbare school aan een trompetstudie aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Nog tijdens deze studie werd hij aangesteld als 1e trompettist bij de Koninklijke Militaire Kapel te Den Haag.  

Na afronding van zijn directiestudie aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag begon hij aan een studie arrangeren/componeren bij Marcel Peeters in België.

In 2006 en 2007 heeft hij compositie aan het Rotterdams Conservatorium (Codarts) bij Klaas de Vries gestudeerd.

Momenteel werkt hij full time als arrangeur en componist voor bijna alle Nederlandse symfonieorkesten, diverse ensembles en het  Nederlands Blazers Ensemble.

Sinds november 1996 is hij tevens eigenaar van “Van der Heide Music Edition”, waar nieuwe arrangementen/composities voor Ha/Fa/Bra van zijn hand worden uitgegeven.

Hans van der Heide componeerde

     24  werken voor harmonie- en fanfareorkesten

- The Fool's Journey - part one, een muzikale schildering van de eerste negen kaarten van de ‘Grote Arcana van de Tarot’

www.heidemusic.nl

 

Lorre Lynn Trytten (*Stevens Point, Wisconsin, Verenigde Staten, 25 december 1958) was een van de eerste studenten die het Suzuki vioolschool programma aan de Universiteit van Wisconsin-Stevens Point  volgde. Ze studeerde bij Thomas Moore en Sydney Harth aan de universiteit van Wisconsin en haalde daar haar bachelor in 1980. Daarna kwam zij naar Nederland waar zij barokviool studeerde bij Jaap Schröder aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Van 1987 tot 1992 studeerde Lorre Lynn Trytten aan het Utrechts Conservatorium viool bij Viktor Liberman en Lex Korff-de Gidts, compositie bij Henk Alkema en orkestdirectie bij Melvin Margolis. Ze is in Nederland in Amsterdam blijven wonen.

Lorre Lynn Trytten componeerde

     concertwerken

- Schimmen in de kathedraal voor accordeonorkest

     kamermuziekwerken

 

Wouter van Belle (*Lochem, 1958) groeide op in Hilversum. Na zijn Gymnasiumtijd ging hij naar Utrecht en studeerde orgel en piano aan het Nederlands Instituut voor Katholieke Kerkmuziek.

In 1985 werd hij benoemd tot hoofdorganist van de Utrechtse St.-Catharinakerk, kathedraal van het Aartsbisdom. Wouter van Belle is vaste begeleider van het Toonkunstkoor Utrecht en het Residentie Bachkoor in Den Haag.

Wouter van Belle geeft piano- en orgelles in Utrecht.

Hij heeft een grote belangstelling voor fotografie en schilderkunst. 

Wouter van Belle componeerde

     1 werk voor koor, solisten en orkest

     24 werken voor koor, (zang)stem(men) en instrument(en)

- Hymn to St. John the Baptist, voor gemengd koor en orgel, 2014, voor koor en orkest, 2017

- In navolging van Thomas, 7 motetten voor sopraan, bariton, koor en orgel. Teksten uit 'De navolging van Christus', van Thomas a Kempis, 2021. 

2. Zalig zijn de eenvoudigen, voor gemengd koor en orgel

- Ik ben de weg, motet voor driestemmig koor en piano of orgel, tekst, Johannes 14:6, 2021 

     5 werken voor koor a capella

     7 werken voor zangstem(men) en piano, orgel of andere instrumenten

- Missa Corona, 2020, Nederlandstalige mis in Coronatijd voor twee zangers en orgel of piano, opgedragen aan de heilige Corona (Egypte of Syrië, omstreeks 170)

- Missa Catharina, tweestemmige Latijnse mis, voor midden- en hogere stem en orgel of piano, 2021. Ook éénstemmig uitvoerbaar door een cantor of koorgroep. 

     1 kamermuziekwerk

     3 (series) liederen

- De Heer is mijn kracht (Schelfzeelied), 1986

     6 (series) orgelwerken

     2 pianowerken 

www.woutervanbelle.nl

 

Vladimir Genin (*Moskou, Rusland (USSR) 1958), komt uit een artistieke familie. Zijn vader Mikhail Genin is muzikant en schrijver. Vladimir Genin studeerde piano bij Ilia Kliachko, instrumentatie bij Yuri Butsko en compositie bij Roman Ledenev aan het Tchaikovsky Conservatorium in Moskou.

Vladimir Genin doceert piano, kamermuziek, compositie en orkestratie in München.

Vladimir Genin componeerde

     11 orkestwerken

     20 kamermuziekwerken

     10 pianowerken

- Seven Melodies for the Dial, 2012, geschreven voor Olga Domnina, geïnspireerd op Shakespeares 77ste sonnet, waarin het verstrijken van de tijd en het onvermijdelijke verval centraal staan; een boeiend muzikaal verhaal

     1 orgelwerk

     4 mysteriespelen

- Lament voor Andrei Bogolubsky, Grootvorst van Vladimir, 1987, voor solisten en koor, ter gelegenheid van 1000 jaar Christendom in Rusland

     1 kantate

     koorwerken.

     6 werken voor zangstem en instrumenten

     filmscores
- De Brief van de Kosmonaut

www.vladimirgenin.de

 

Adam Gorb (*Cardiff, Wales, 1958) schreef op vijftienjarige leeftijd al een serie pianostukken - A Pianist’s Alphabet - die voor de BBC werden uitgevoerd. Vanaf 1977 studeerde hij muziek aan de Cambridge University bij Hugh Wood en Robin Holloway. In 1980 studeerde hij af en verdeelde zijn tijd daarna tussen componeren en optreden als theatermuzikant. In 1987 begon hij een privéstudie bij Paul Patterson en van 1991 – 1993 studeerde hij aan de Royal Academy of Music.

Momenteel is Adam Gorb directeur van de School of Composition and Contemporary Music aan het Royal Northern College of Music in Manchester.

Adam Gorb componeerde

     22 werken voor harmonie- en/of  fanfare-orkest

     7 orkestwerken

- Awayday (1996)

     14 ensemblewerken

     4 pianowerken

     3 solowerken voor andere instrumenten

     5 werken voor koor, (solist) en instrument(en)

     4 werken voor zangstem en instrument(en)

     18 kamermuziekwerken

     16 (series) “leer”-werken

 

Peter Graham (*Lanarkshire, Schotland, 1958) kreeg al jong les van zijn ouders op koperblaasinstrumenten en piano. Peter Graham studeerde compositie aan de Universiteit van Edinburg en aan het Goldsmiths College, Universiteit van London. Van 1983 tot 1986 werkte hij als componist /arrangeur / muziekuitgever in New York City, Verenigde Staten.

Terug in het United Kingdom arrangeerde Peter Graham veel voor de BBC Radio en Televisie.

Peter Graham woont momenteel met zijn vrouw Janey, zijn zoon Ryan en zijn dochter Megan in Cheshire (2016).

Peter Graham componeerde

     40 werken voor brassband

- "Harrison's Dream", 2000.

- "A Prelude On Tallis", 2003,  (gebaseerd op de beroemde Tallis Canon uit 1567);

     25 werken voor harmonieorkest

     12 werken voor koperensemble

     2 werken voor blaasensemble

     6 werken voor blazers solo

 

Patrick Hawes (*Lincolnshire, Groot Brittannië, 1958) studeerde muziek en orgel aan het St. Chad’s College aan de Universiteit van Durham. Daarna ging hij aan het werk als docent muziek en Engels aan het Pangbourne College (1981-1990) en de Charterhouse School (1990-1997).

Hij stopte met lesgeven om zich aan het componeren te kunnen wijden.

Patrick Hawes componeerde

     23 orkestwerken

     20 werken voor koor en orkest of groot ensemble

     32 koorwerken voor koor en een instrument

- Beatitudes, voor koor en piano, zetting van de 8 zaligsprekingen van Jezus uit het Evangelie van Mattheus

- Quanta Qualia, voor koor en saxofoon, heel erg mooi.

     18 werken voor koor en een solozanger

     16 koorwerken voor koor a capella

- Revelation, voor koor a capella, 9 stukken gebaseerd op teksten uit het Bijbelboek Openbaringen

     10 werken voor een instrument solo

     filmscores

 

Jakov Jakoulov (*Moskou, Rusland, 1958) studeerde in Moskou aan het Conservatorium en aan de Gnesin Muziekacademie. Hij onwikkelde zich in Rusland tot een gewaardeerde pianist en componist.

In 1988 verliet Jakov Jakoulov Mokou om in München en op andere plaatsen in Europa te gaan werken. Korte tijd gaf hij les aan het Bellarmine College in Louisville, Kentucky in de Verenigde Staten. Daarna verhuisde hij naar Boston, waar hij aan de Universiteit Boston sudeerde bij Lukas Foss en Theodore Antoniou. Hij promoveerde in Boston tot doctor in de  Schone Kunsten.

Jakov Jakoulov componeerde

     3 balletten

     32 orkestwerken

     40 kamermuziekwerken

     5 pianowerken

- Carrousel,  2010, geschreven in opdracht van pianist/dirigent Konstantin Lifschitz

     2 orgelwerken

     1 klavecimbelwerk 

http://jjakoulov.wixsite.com

 

Viktor Kozlov (*Chelyabinsk, Rusland, 10 januari 1958) componeerde al vanaf zijn 12de jaar. Vanaf 1979 studeerde hij aan de Muziekhogeschool P.I. Tchaikovsky in Chelyabinsk gitaar en daarnaast compositie bij Y.E. Halperin. Daarna studeerde hij aan het Oeral Staatsconservatorium in Jekaterineburg bij V.Derun, waar hij in 1988 afstudeerde. Viktor Kozlov richtte de Zuid-Oeralgitaarschool op en hij is lid en artistiek directeur van het Oeral gitaartrio.

Op het moment (2016) doceert Viktor Kozlov aan de Muziekhogeschool P.I. Tchaikovsky in Chelyabinsk. Viktor Kozlov is getrouwd met componiste Jelena Poplyanova.

Viktor Kozlov componeerde

     theatermuziekwerken

     kamermuziekwerken

     gitaarwerken

- Black Toreador suite, 2010

- Khorovod en Plyaska, 2011

- Dedication to the Russian Land

- L'olandese volante (De Vliegende Hollander)

- Ballata per Elena bellissima (Ballade voor de beeldschone Elena)

- Kindersuite

     pianowerken

 

Joanne Metcalf (*Los Angeles, Verenigde Staten, 1958) studeerde aan de Duke Universiteit in Durham, Noord-Carolina bij Scott Lindroth en aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Louis Andriessen. Op het moment (2016) doceert Joanne Metcalf compositie aan de Lawrence University in Appleton, Wisconsin.

Joanne Metcalf componeerde

     1 installatie

     3 werken voor orkest of groot ensemble

     9 koorwerken a capella, ook met solisten

- Il nome del bel fior, 1998, voor 10 stemmen, gebaseerd op het visioen van Maria in Canto XXIII van Dante’s Paradiso

     7 kamermuziekwerken

     4 werken voor zangstem en instrument(en)  

www.joannemetcalf.com

 

Mike Mower (*Bath, Engeland, 1958) kreeg vanaf zijn twaalfde fluitles in Bath. Daarna studeerde hij dwarsfluit aan de Royal Academy of Music in London. Hij speelt ook saxofoon en klarinet. In 1985 vormde hij het “Itchy Fingers” saxofoonkwartet, waarmee hij over de wereld toerde tot het kwartet in 1997 ontbonden werd. .

Mike Mower componeerde

     orkestwerken

     bigbandwerken

     50 kamermuziekwerken

- Sonata Latino, 1994, voor fluit en piano, ook met bandarrangement 

- Sonata voor piccolo en piano, 2002, jazzy passages

http://www.itchyfingers.com

 

Matthias Nagel (*Löhne, Duitsland 1958) studeerde aan de Hogeschool voor Kerkmuziek in Herford en daarna aan de Folkwang Hochschule in Essen. Na zijn afstuderen in 1984 werkte hij tot 2003 als cantor in Düsseldorf-Garath. Van 1985 tot 1993 was Matthias Nagel docent liturgisch orgelspel aan de Folkwang Hochschule in Essen en van 1992 tot 2004 doceerde hij aan de Robert-Schumann-Hochschule in Düsseldorf. Van 2003 tot 2009 was hij kerkmuziekdirekteur bij de afdeling godsdienst en kerkmuziek van de Evangelische Kerk van Westfalen. Sinds 1 April 2011 is Matthias Nagel docent populaire kerkmuziek aan de Hogeschool voor Kerkmuziek in Herford. (2015)

Matthias Nagel componeerde

     orkestwerken

     7 werken voor koperensembles

     oratoria

- Dietrich Bonhoeffer. Liedoratorium, 2002, op tekst van Dieter Stork over het leven het het werk van Dietrich Bonhoeffer.

     koorwerken

     liedbewerkingen

     arrangementen voor bigband

     15 orgelwerken

     pianowerken 

 

Hoite Pruiksma (*Workum, 1958) is een oudere broer van componist Sytze Pruiksma. Hoite studeerde kerkorgel, koor- en orkestdirectie aan de conservatoria van Leeuwarden en Amsterdam en was docent koordirectie aan het Tilburgs conservatorium.

Hoite Pruiksma is momenteel (2019) artistiek leider van de Nederlandse Bach Academie, dirigent, programmeur, componist en bedenker van bijzondere muzikale gebeurtenissen.
Daarnaast is hij vanaf 1993 dirigent/artistiek leider van beroepskoor Capella Frisiae, en op hem moment (2019) dirigent/artistiek leider van de Asserse Bach Cantategroep en het Martini Jongenskoor in Sneek.
Hoite Pruiksma is bedenker van het Brulboeiorgel, een geluidsinstallatie aangedreven door golven van de zee.

Hoite Pruiksma componeerde

     2 passionen

- Jehannes Passy, 1999, in de Friese taal

- Stille Sneon, Friese Mattheus Passie, 2006

     2 oratoria

- Maria’s Lofsang - Kryst Oratorium, 2009, achtdelig drietalig kerstoratorium in Fries (Lucas 1 en 2), Latijn en Oud-Nederlands, grondig gereviseerd in 2020. Het libretto is gebaseerd op de cyclus geboorte, leven en sterven. Om in 2020 een uitvoering mogelijke te maken, bewerkte Hoite Pruiksma de muziek voor harmonium, piano, cello en kleinkoor.  

- It lân achter it each fan’e nulle, poetisch oratorium op teksten van dichteres Aggie van der Meer, 2016

     1 mis

- Messa Trinitatis voor 18 stemmen

     andere werken voor koor, (solisten) en muziekensemble of orkest

- I stood with the dead, voor koor en orkest, 2023, tekst de Britse oorlogsdichter  Siegfried Sassoon (1886-1967), over de  verbijsterende Eerste Wereldoorlog. .

i

Marco Pütz (*Esch-sur-Alzette, Luxemburg, 1958) studeerde saxofoon, kamermuziek, harmonieleer, contrapunt en orkest-directie aan het conservatorium van Esch-sur-Alzette in Luxemburg en daarna saxofoon en kamermuziek aan het Koninklijke Muziek-Conservatorium& in Brussel en harmonieleer en orkestdirectie aan het Koninklijk Conservatorium in Luik.

Op het moment is Marco Pütz docent saxofoon, kamermuziek& en instrumentatie aan het conservatorium van Luxemburg. Hij stichtte het kamerensemble Quatuor de Saxophones de Luxembourg. Sinds 1981 speelt hij ook in het Luxembourg Philharmonic Orchestra als saxofonist mee.

Marco Pütz componeerde 80 werken

1 musical

9 orkestwerken

45 (series) werken voor harmonie-orkest

Time for Outrage, 2014

30 (series) kamermuziekwerken

1 orgelwerk

3 (series) pianowerken 

www.marcopuetz.lu

 

Matthias Schmitt (*Würzburg, Duitsland, 1958) was vanaf zijn vierde jaar een hartstochtelijk muziekliefhebber. Vanaf zijn zesde kreeg hij pianoles en op zijn 9de speelde hij de tweestemmige inventies van Johan Sebastian Bach. Daarna legde hij zich toe op popmuziek.

Vanaf 1969 studeerde hij tijdens zijn gymnasiumopleiding orgel, klarinet en cello.

In 1971 richtte hij met vrienden een band op en vanaf zijn 19de gaf hij pianoles op muziekscholen.

Vanaf 1978 studeerde Matthias Schmitt aan het Herman-Zilcher-Konservatorium eerst piano en klarinet, maar al gauw besloot hij zich op slagwerk te richten bij Siegfried Fink en daarnaast nog piano bij O. Hümmer. In 1980 zette hij de studie in beide instrumenten voort aan de Hochschule für Musik in Würzburg. Van 1981 tot 1984 studeerde Matthias Schmitt compositie, film- en theatermuziek bij J. Ludwig.

In 1995 vestigde Matthias Schmitt de Clavis-Muziekschool en ontwikkelde sindsdien nieuwe muziekpedagogische concepten.

Matthias Schmitt componeerde

     1 concert voor marimba met strijkorkest

     3 (series) kamermuziekwerken voor diverse instrumenten met slagwerk

     4 werken voor slagwerkensemble

     3 werken voor marimba duo

     5 (series) werken voor marimba solo

- Sechs miniaturen, 1999

     1 werk voor vibrafoon solo

     1 werk voor slagwerk solo

 

Thomas Simaku (Albanië, 1958) studeerde van 1978-1982 aan de Academie voor Muziek en Kunst in Tirana bij Tonin Harapi. Nadat hij geslaagd was werd hij muziekdirecteur aan het Cultuurpaleis in Permet, Zuid-Albanië.

In 1991 verhuisde Thomas Simaku naar Engeland, waar hij compositie studeerde bij David Blake aan de Universiteit van York. In York is hij blijven wonen.

Thomas Simaku componeerde

     8 orkestwerken

     1 werk voor brassband

     19 kamermuziekwerken

     1 werk voor koor met piano

     3 werken voor zangstem en instrument(en)

     3 liederen voor drie zangstemmen

     5 pianowerken

     6 werken voor een ander instrument solo

- Soliloquy V: Flauto Acerbo, 2008, voor blokfluit, geschreven voor Christopher Orton.

     5 filmscores

 

Michael Smetanin (*Sydney, Australië, 1958) studeerde aan het Sydney Conservatorium van de Universiteit van Sydney. Daarna studeerde hij van 1982 tot 1984 bij Louis Andriessen aan het Koninklijke Conservatorium in Den Haag.

Vanaf 1997 doceert Michael Smetaninn compositie aan het Sydney Conservatorium van de Universiteit van Sydney.

Michael Smetanin componeerde

     2 opera’s

     4 muziektheaterwerken

     8 orkestwerken

     27 kamermuziekwerken

- Ladder of Escape, voor 7 basklarinetten en 2 contrabasklarinetten, 1984, ook in een versie voor basklarinet en electronica)  

     1 werk voor koor en instrumenten

     4 werken voor zangstem(men) en instrument(en)

     3 pianowerken

 

Hans-André Stamm (* Leverkusen, Duitsland, 1958) had vanaf zijn 7de jaar piano- en orgelles van Paul Wißkirchen, organist van de kathedraal van Altenberg. Op zijn 11de gaf hij zijn eerste optreden als organist en op zijn 13de maakte hij zijn eerste plaatopname. Van 1973 tot 1976 studeerde Hans-André Stamm orgel aan het Conservatoire Royal de Musique in Lüttich bij Hubert Schoonbroodt. Daarna studeerde hij katholieke kerkmuziek aan de Robert Schumann Hogeschool in Düsseldorf. Een musicologie studie aan de Universiteit van Bonn leidde tot de constructie van een enharmonisch pijporgel volgens de principes van professor doctor Martin Vogel, waarbij een octaaf in 48 afstanden wordt verdeeld. Hans-André Stamm leeft als freelance componist en organist in Leverkusen.

Hans-André Stamm componeerde

     3 sprookjesopera’s

     3 concerten met orkest en soloinstrument

     72 kamermuziekwerken met orgel (dus eigenlijk kerkmuziekwerken)

- Echo’s of Joy, 2012, voor trompet en orgel

- The Joyful Birdie, 2016, voor fluit en orgel,

- Gartan Mother’s Lullaby,  2018, voor trompet en orgel

     29 ander kamermuziekwerken

     4 vocale werken

     55 orgelwerken

- Paraphrase over Amazing Grace, 2016

- Turnhout Fun Fair, 2018, uitsmijter

- Variations ons The Gentle Maiden, 2018

     18 pianowerken

     2 microtonale composities

     4 arrangementen

     7 filmscores 

 

Karel van Steenhoven (*Voorburg, 1958) studeerde blokfluit bij Kees Boeke aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam en compositie bij Robert Heppener en Tristan Keuris.

In 1978 was hij medeoprichter van het Amsterdam Loeki Stardust Quartet waarmee hij wereldwijd concerteerde. In 1995 werd Karel van Steenhoven docent blokfluit aan de Hochschule für Musik Karlsruhe. Sinds 2008 is Van Steenhoven als componist verbonden aan Schott Verlag.

Karel van Steenhoven componeerde

     1 toneelmuziekwerk

     11 (series) kamermuziekwerken

- Stil gevaar, voor blokfluitkwartet, 1982, gereviseerd in 2008

- The Fugitive, voor blokfluitkwartet, 2002, vierstemmige jazzfuga in bebop–stijl

- A Musical Journey voor 2 sopraanblokfluiten, gecomponeerd voor zijn zoon en diens vriend, 2012

- 12 Lieder ohne Worte voor altblokfluit en piano, gebaseerd op de 12 drieklanken van de twaalftoonsmuziek

     2 pianowerken

     4 werken voor een ander instrument solo

- 7 minimal preludes for Treble or Tenor Recorder, 2010

2. just a song, voor Michael Nyman

4. Glass, voor Philipp Glass.

     1 filmscore

Zie voor alle werken die Karel van Steenhoven voor blokfluiten heeft gecomponeerd bij de blokfluitgeschiedenis van deze site 6. Componisten van blokfluitwerken

 

Michael Töpel (*Bremen, Duitsland, 1958) studeerde compositie, piano, muziektheorie, muziekwetenschappen en schoolmuziek in Bremen en Lübeck. Van 1984 tot 1988 doceerde Michael Töpel aan de Muziekhogeschool in Lübeck. Vanaf 1988 is hij corrector in een muziekuitgeverij voor Nieuwe Muziek. Hij werkt als componist en uitgever, schrijft Cdboekjes en muziekencyclopedie-artikelen en ook literaire gedichten en proza.

Michael Töpel componeerde

     orkestwerken

     koorwerken

     kamermuziekwerken

- Poema voor blokfluit en piano

- Matinata voor tenor- of sopraanblokfluit en klavecimbel

     (series) liederen

 

Christoph Weinhart (*Würzburg, 1958) studeerde aan de Muziekacademie in Würzburg piano bij Edith Thauer, orgel en muziektheorie bij Zsolt Gárdonyi, compositie bij Bertold Hummel en elektronische muziek bij Klaus Hashagen. Hij kon daarna met een stipendium van de staat Beieren bij Gaston Litaize in Parijs studeren. Christoph Weinhart is docent aan de Hochschule für Musik in Würzburg en vanaf 1998 ook aan de Beierse Theaterakademie in München.

Christoph Weinhart componeerde

     5 opera’s

     theatermuziekwerken

     orkestwerken

     6 kamermuziekwerken

- mikrosonate voor fluit en piano, 2010

     6 (series) liederen

     3 (series) orgelwerken

     2 (series) pianowerken

     1 werk voor slagwerk

     2 werken voor een ander instrument solo

- Symmetrische Gebete,  voor tenorblokfluit solo, 1990

- Flötenspiel "... und alle Zeit ward Gegenwart." (Hermann Hesse), 1989, voor dwarsfluit. De muziek is ook een gedicht.

     filmscores

     elektronische muziekwerken

 

Thomas Witzmann (*Coburg, Duitsland, 1958) studeerde van 1980 tot 1985 slagwerk aan de Muziekhogeschool in Keulen bij Christoph Caskel en Peter Giger. Vanaf 1982 trad hij als slagwerker overal en met iedereen op.

Vanaf 1986 raakte hij steeds meer betrokken bij muziektheaterproducties.

Thomas Witzmann componeerde

     12 theatermuziekwerken

- kokooning, 2005, muziektheater werk met onder meer gar klein flötlein

     installaties

     orkestwerken

     kamermuziekwerken

http://thomas-witzmann.de

 

Jan Marten de Vries (*Wageningen, 1958) studeerde aan het Rotterdams Conservatorium van 1979 tot 1984 piano bij István Hajdú en Michael Davidson en compositie bij Klaas de Vries. Hij volgde ook nog masterclasses bij Louis Andriessen en Györgi Ligeti. Van 1984 tot 1988 studeerde hij aan het Rotterdams Conservatorium kerkmuziek bij Barend Schuurman.

In 2013 en 2014 studeerde hij nog piano bij Helena Basilova en van 2014 tot 2017 aan het Utrechts Conservatorium arrangeren van jazz- en popmuziek bij Konrad Koselleck en Bert van den Brink. Als bijvak studeerde hij jazz-mondharmonica bij trompettist Angelo Verploegen.

Op het moment (2018) is Jan Marten de Vries cantor bij de Doopsgezinde Gemeente in Haarlem (vanaf 2000), de Willem de Zwijgerkerk in Amsterdam-Zuid (ook vanaf 2000) en De Binnenwaai in Amsterdam-IJburg (vanaf 2011). Vanaf 2007 is Jan Marten de Vries eindredacteur van Laetare, tijdschrift voor liturgie en kerkmuziek. Jan Marten de Vries schrijft doorgaans zijn eigen liedteksten en schreef een aantal artikelen over de zin van muziek en de relatie tussen tekst en muziek.

Jan Marten de Vries componeerde

     kindermuziekspelen

- Isidoor, wat draag je?

- Het was een mooie dag.

     20 motetten

- Wie trouw is in het kleinste

     kamermuziekwerken

- Kreuzweg, zestiendelig werk bij de veertien kruiswegstaties voor viool en piano, 2018, er zijn ook versies voor piano solo,  en piano en cello

     100 spirituele liederen, waaronder liederen geplaatst in

- Zingend Geloven

- Goed voor een Jaar

- Liedboek voor de Kerken 2013

- Samenleesbijbel, 2014, alle 40 liederen

- ‘Zijn we jou niet bijna kwijt’, landelijk Vredeslied 2009

     pianowerken

- Into Silence, 12 preludes, 2016

     TV-scores

     Radio-scores

www.janmartendevries.nl

 

Andrew York (Atlanta, Georgia, Verenigde Staten, 1958) groeide op in Virginia. Hij studeerde eerst gitaar aan de James Madison Universiteit en daarna aan de Universiteit van Zuid Californië.

Andrew York maakte 16 jaar deel uit van het Los Angeles Guitar Quartet en speelde luit in het USC Early Music Ensemble.

Andrew York componeerde 50 werken

     30 (series) werken voor sologitaar

- Perfect Sky, 1989

- Lullaby, 1990

- Chilean Dance, 1991

- Sunday Morning Overcast, 1991

- Jazz for Classical Cats, driedelige gitaarmethode met Cd’s

     werken voor gitaarduo

- Evening Dance, 1993

- Virtu

     werken voor gitaartrio

- Rosetta

     werken voor gitaarkwartet

     werken voor gitaarensemble

     werken voor gitaar en andere instrumenten

http://www.andrewyork.net